Διδασκαλίες του Μαϊτρέγια

Βία, εγκληματικότητα, ναρκωτικά, και αυτοσεβασμός

Η κοινωνία ως σύνολο επιχειρεί τώρα να ελευθερωθεί από τα δεσμά της, και η έκρηξη της εγκληματικότητας, της διαφθοράς, των ναρκωτικών και της βίας είναι το αναπόφευκτο προανάκρουσμα. Στην περίπτωση του βίαιου εγκλήματος, ο Εαυτός συνειδητοποιεί ότι είναι εγκλωβισμένος το δίχτυ του νου σε τέτοιο βαθμό ώστε δεν απομένει σκοπός στη ζωή. Οι δονήσεις του νου, του πνεύματος και του σώματος είναι διαταραγμένες, και διαπράττονται εγκλήματα. Δεν είναι ο Εαυτός εκείνος που διαπράττει τα εγκλήματα· δράστης είναι ο νους που βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης κι έχει αλώσει τον Εαυτό.

Πάρτε, για παράδειγμα, την κακοποίηση παιδιών. Σε πολλές περιπτώσεις, μια και μοναδική δυνατή σκέψη έχει καταλάβει το νου, αποκλείοντας όλες τις άλλες. Αυτό είναι καταστρεπτικό. Για να βοηθήσουμε το άτομο να αποκολληθεί απ' αυτή τη σκέψη, είναι ανάγκη να το οδηγήσουμε σε μια συνειδητοποίηση του εαυτού, του "παρατηρητή", "εκείνου που παρακολουθεί". Ο Εαυτός δεν είναι ο νους. Αυτή η συνειδητοποίηση θα δημιουργήσει ένα χώρο μέσα στο άτομο και θα του επιτρέψει να ελευθερωθεί. Δεν υπάρχουν σύντομα μονοπάτια που ν' αντικαθιστούν αυτή τη διεργασία, αλλά κι αυτή δεν είναι παρά ένα μέρος μιας μεθόδου, στην οποία περιλαμβάνονται και διάφορες ευεργετικές τεχνικές αναπνοής. Ο Μαϊτρέγια εκπαιδεύει ορισμένους ανθρώπους που είναι κατάλληλοι γι' αυτόν τον τύπο δουλειάς, και η σωστή εκπαίδευση θα αποδώσει αποτελέσματα. Παράλληλα, θα ανακαλυφθούν και αβλαβή φάρμακα που θα βοηθούν τα νεύρα να ηρεμούν.

Οι πόλεις, λέει ο Μαϊτρέγια, είναι οι τόποι όπου συμβαίνει η "εσωτερική καύση του εγκλήματος", όπου οι άνθρωποι είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά, τη σεξουαλική βία, το φόνο και άλλα εγκλήματα. Αυτή η διεργασία της εσωτερικής καύσης φέρνει την ακαθαρσία στην επιφάνεια και ούτε η αστυνομία ούτε ο στρατός θα είναι σε θέση να ελέγξουν επαρκώς την έκρηξη της εγκληματικότητας που συμβαίνει τώρα. Προς το παρόν, η φυλακή είναι η μόνη λύση για τους βίαιους και επικίνδυνους εγκληματίες. Αλλά η βία δεν μπορεί να θεραπευτεί με την έγκλειση ανθρώπων στη φυλακή. Επιπλέον, επισημαίνει ο Μαϊτρέγια, δεν βρίσκονται όλοι στη φυλακή για βίαια εγκλήματα. Πολλοί φυλακισμένοι δεν είναι καν εγκληματίες.

Η επιδημία των ναρκωτικών

Όσο για την επιδημία των ναρκωτικών, η συμβολή των πολιτικών στην αντιμετώπιση του προβλήματος συνίσταται σε τηλεοπτικές διαφημίσεις για τη μείωση της κατάχρησης ναρκωτικών. Αλλά οι πολιτικοί και μόνο, λέει ο Μαϊτρέγια, είναι υπαίτιοι για την απόγνωση αυτών των ανθρώπων. Αν οι άνθρωποι είναι τόσο στριμωγμένοι στη ζωή που δεν μπορούνε ούτε να τραφούν σωστά, θα ζήσουν μια ζωή απελπισμένη. Θα πουλήσουν το σώμα τους, θα κλέψουν, και θα καταλήξουν στη φυλακή. Αν στερείς τους ανθρώπους από κάθε μέλλον στη ζωή, αν τους στερείς την τροφή, θα καταλήξουν στα ναρκωτικά για να τους βοηθήσουν να ξεχάσουν την απόγνωσή τους. Και από τα ναρκωτικά δεν είναι μακριά το έγκλημα, ακόμα και ο φόνος.

Η τεράστια απειλή που παρουσιάζουν τα ναρκωτικά δεν μπορεί να εξαλειφθεί με το φόβο του νόμου. Θα χρειαστεί ισχυρή αστυνόμευση για να κατασταλεί η δράση των οργανωμένων συμμοριών των παραγωγών ναρκωτικών, αλλά αυτό δεν δίνει απάντηση στο άτομο που χρησιμοποιεί ναρκωτικά. Οι τοξικομανείς πάσχουν από πνευματική ασιτία, από άκρα αυτοαποξένωση. Η ζωή γίνεται ά-σκοπη, και οι άνθρωποι θέλουν να δώσουν τέλος στη ζωή τους, αυτοκτονώντας αργά με τα ναρκωτικά. Αν η ζωή δεν έχει νόημα, τότε το νόημα είναι εκείνο που πρέπει ν' αποκατασταθεί. Για να γίνει αυτό, το άτομο χρειάζεται να βιώσει τον εαυτό του διαφορετικά, να βιώσει μια αίσθηση της δικής του αξίας. Από τη στιγμή που θα συμβεί αυτό, το άτομο μπορεί να μεγαλώσει σε αυτοσυνείδηση. Το χάος, η διαφθορά και η εγκληματικότητα θα υποχωρήσουν στη κοινωνία καθώς οι άνθρωποι θα αυξάνονται σε ευτυχία και ειρήνη με το να μαθαίνουν να ελέγχουν τη ζωή τους μέσ' από την Αυτο-συνείδηση.

Οι λύσεις: αυτοσεβασμός, μη-προσκόλληση και περιβάλλον

Πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό; Όχι με το φόβο νόμων, ούτε με το κήρυγμα ιδεολογιών. Όχι περιορίζοντας την κίνηση των ανθρώπων ή με πρόσθετη αστυνομία ή περισσότερα κελιά φυλακών. Η μόνη απάντηση, λέει ο Μαϊτρέγια, είναι η ανάπτυξη μη-προσκόλλησης στο νου, το πνεύμα και το σώμα. Πρέπει να ελευθερωθείτε από κάθε -ισμό, γιατί ο όποιος -ισμός είναι το πιο θανάσιμο ναρκωτικό. Είναι σαν ένα σφουγγάρι – απορροφάει τις πλάνες σαν το σφουγγάρι το νερό, και καταποντίζει τον Εαυτό.

Η απαλλαγή από τους -ισμούς μπορεί να συμβεί μόνο όταν στον Εαυτό δοθεί αυτοσεβασμός. Όταν βοηθάτε τοξικομανείς, δεν ωφελεί να τους λέτε να μην παίρνουν ναρκωτικά ή να καλείτε την αστυνομία για να τους συλλάβει. Ο μόνος τρόπος για να μεταμορφωθεί η ζωή τους είναι να τους διδάξετε: "Να είσαι αυτό που είσαι". Πρέπει να διδαχτούν να εφαρμόζουν μη-προσκόλληση, ακόμα και όσο εξακολουθούν να παίρνουν ναρκωτικά. Την επόμενη φορά που θα πάρουν ναρκωτικά, θα βρουν τον εαυτό τους λίγο απρόθυμο να συνεχίσει αυτή τη συνήθεια μέχρις ότου τελικά θα συνειδητοποιήσουν ότι την ένεση των ναρκωτικών την κάνουν στο σώμα, όχι στον Εαυτό.

Μέσ' από την εγρήγορση και κατόπιν τη μη-προσκόλληση, συνήθειες κάθε είδους θ' αποβληθούν σαν φθινοπωρινά φύλλα.

Η δύναμη του περιβάλλοντος πρέπει και αυτή να χρησιμοποιείται για να δημιουργηθεί Αυτοσυνείδηση. Όταν κάποιος μπαίνει σε μια εκκλησία, αισθάνεται γαλήνιος και ήρεμος· ο Εαυτός το βιώνει αυτό, και ο νους παύει να βρίσκεται σε σύγχυση ή αναταραχή. Ζώντας μέσα στις ζοφερές, καταθλιπτικές συνθήκες μιας παραμελημένης συνοικίας κοινωνικών κατοικιών, ο νους του ατόμου απελπίζεται και γυρεύει ναρκωτικά για να βρει διαφυγή.

Αυτός είναι ο λόγος που το περιβάλλον θα πρέπει ν' αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για τους ιθύνοντες της χώρας. "Καθάρισε το περιβάλλον σου και η ζωή σου θ' ανταποκριθεί σ' αυτό". Αν δεν υπάρχει ένταση και πίεση στο περιβάλλον σου, τότε δεν υπάρχει ανάγκη για ναρκωτικές ουσίες, γιατί μέσα στο ανθρώπινο σώμα υπάρχει η πιο δυνατή "ουσία" που γνωρίζει η ανθρωπότητα - η μη-προσκόλληση.

Μια ενέργεια έχει εκλυθεί στον κόσμο που εξουδετερώνει τις αρνητικές δυνάμεις. Τελικά θα γίνουν ορισμένες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις και τα μικρά ποινικά αδικήματα δεν θα επισύρουν πια ποινές φυλάκισης.

Όταν η διεθνής ένταση θ' αρχίσει να ελαττώνεται, όταν η αρχή της συμμοιρασιάς θ' αρχίσει να γίνεται πράξη μέσ' από ποικίλες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις, οι άνθρωποι δεν θα νιώθουν να απειλούνται τόσο και η εγκληματικότητα όλο και θα λιγοστεύει.

* * *