Διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας | Θεματικές διαδρομές
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ
Ερωτήσεις και απαντήσεις με τον Μπέντζαμιν Κρεμ
Αν μια μορφή όπως ο ίδιος ο Χριστός παρουσιαζόταν και μιλούσε έτσι, οι άνθρωποι θα έκαναν κατά βάθος ορισμένα πράγματα επειδή θα ήταν Αυτός, και όχι από τη δική τους ελεύθερη βούληση, έτσι δεν είναι;Ναι. Ο Χριστός, αν και θ' αναδυθεί στη χώρα όπου βρίσκεται, και μάλιστα πολύ σύντομα, δεν πρόκειται να δηλώσει αμέσως Ποιος είναι.
Μιλάτε για την ελεύθερη βούληση. Η Ιεραρχία και ο Χριστός δεν παραβιάζουν ποτέ, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, την ελεύθερη βούλησή μας. Ένας από τους λόγους που ο Χριστός, αν και βρίσκεται ανάμεσά μας, δε μιλάει αυτή τη στιγμή προς τον κόσμο από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση, ή στα Ηνωμένα Έθνη, είναι γιατί δε θέλει με κανέναν τρόπο να παραβιάσει την ελεύθερη ανθρώπινη βούληση. Συμφωνεί απόλυτα, θα λέγαμε, μ' αυτό που μόλις είπατε. Έχει επίγνωση του κινδύνου να Τον ακολουθήσουν πολλοί απλώς και μόνο επειδή είναι ο Χριστός. Όταν θ' αναδυθεί, αλλά πριν αποκαλύψει Ποιος είναι, πολλοί άνθρωποι θα Τον ακολουθήσουν, μολονότι ενδέχεται να μην ξέρουν ότι είναι ο Χριστός, ανεξάρτητα από το αν θα ξέρουν ή όχι ότι είναι ο Χριστός. Όσοι ξέρουν τι ν' αναζητήσουν μπορεί να Τον αναγνωρίσουν.
Όσοι δεν ξέρουν πώς να Τον αναζητήσουν ή δεν είναι προετοιμασμένοι για το ότι έχει έρθει στον κόσμο - κι αυτό εξαρτάται από την επιτυχία της προετοιμασίας που γίνεται τώρα γι' Αυτόν - δεν θα συσχετίσουν κατ' ανάγκη τον άνθρωπο που είναι ο Χριστός με το Χριστό. Μπορεί να Τον ακολουθήσουν απλώς και μόνο επειδή πιστεύουν σ' αυτά που εκπροσωπεί. Αυτό είναι το ουσιώδες. Όσοι ακολουθήσουν το Χριστό για τα όσα εκπροσωπεί, είτε Τον αναγνωρίσουν είτε όχι, θα δουν αυτόματα, όταν θέσουν σ' εφαρμογή στην καθημερινή τους ζωή τα ιδανικά που Εκείνος εκφράζει, να τους διαπερνάει η ενέργειά Του, η ενέργεια του Συμπαντικού Χριστού, το Αληθινό Πνεύμα του Χριστού. Η ενέργεια θα ρέει προς αυτούς και ο Χριστός θα μπορέσει να εργαστεί και ν' αλλάξει τον κόσμο μέσ' απ' αυτούς.
Αν σηκωνόταν σήμερα ή αύριο κι έλεγε: "Είμαι ο Χριστός", πολλοί άνθρωποι θα Τον πίστευαν. Είναι ένας τόσο ασυνήθιστος άνθρωπος που αρκετοί θα πίστευαν ότι είναι ο Χριστός και με συναισθηματικό τρόπο θα Του έδιναν την αφοσίωσή τους. Θα Τον ακολουθούσαν επειδή θα ήξεραν ότι είναι ο Χριστός, όχι επειδή θα ήταν έτοιμοι για τις απαρνήσεις που θα τους καλέσει να κάνουν. Θα κάνει έκκληση για θυσίες, απαρνήσεις, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να μοιράζονται τα προϊόντα του κόσμου. Όσοι δεν είναι έτοιμοι για τέτοιες θυσίες δεν θ' ακολουθήσουν το Χριστό, ακόμη κι αν Τον αναγνωρίσουν. Όσοι είναι έτοιμοι για τις θυσίες αυτές θα Τον ακολουθήσουν, ακόμη κι αν δεν Τον αναγνωρίσουν ως Χριστό. Αλλά πρέπει να πιστεύουν οι ίδιοι αυτά που λέει, και όχι επειδή αυτός που τα είπε είναι ο Χριστός. Γι' αυτό και θα μεσολαβήσει ένα χρονικό διάστημα από την ανάδυσή Του μέχρι την αναγγελία της αληθινής Του ιδιότητας, ώστε να δοθεί στην ανθρωπότητα η δυνατότητα να κάνει την επιλογή της και να κάνει τα πρώτα βήματα προς το μοίρασμα από κοινού των πόρων.
Άλλοι θα Τον αγνοήσουν εντελώς και θα συνεχίσουν με τους παλιούς εγωιστικούς τους τρόπους. Ο ερχομός του Χριστού δεν σημαίνει ότι μέσα σε μια νύχτα όλη η ανθρωπότητα θα γίνει ξαφνικά ανιδιοτελής. Η ιδιοτέλεια είναι κάτι που η ανθρωπότητα πρέπει να το ξεπεράσει βαθμιαία. Είναι ένα στάδιο. Είναι μια φάση της εξελικτικής πορείας. Υπάρχουν σήμερα εκατομμύρια ανιδιοτελείς άντρες και γυναίκες στον κόσμο, που είναι έτοιμοι για την αλλαγή, έτοιμοι να μοιράσουν, έτοιμοι για τις θυσίες που αυτό συνεπάγεται.
Η ιδέα ενός Σχεδίου δεν αντιβαίνει στην ελεύθερη θέλησή μας;
Ο Χριστός και οι Δάσκαλοι δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα περισσότερο από το να δείξουν το δρόμο. Δεν πρόκειται Εκείνοι να χτίσουν τη νέα εποχή. Εμείς πρέπει να τη χτίσουμε. Εμείς πρέπει πρώτα να πραγματοποιήσουμε τις εσωτερικές αλλαγές. Εμείς πρέπει να πάρουμε την απόφαση ν' αποδεχτούμε το Σχέδιο. Ο Χριστός και οι Δάσκαλοι θα δείξουν ότι υπάρχει ένα Σχέδιο, ένα Σχέδιο που πηγάζει από το Θεό, από το Κέντρο που ονομάζουμε Σαμπάλλα, εκεί όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή. Εκείνοι είναι οι θεματοφύλακες αυτού του Σχεδίου, οι φορείς του Σχεδίου. Αλλά το Σχέδιο αυτό πρέπει να εκπληρωθεί μέσ' από τον άνθρωπο, στο φυσικό επίπεδο. Δεν θα υπάρξει κανένας απολύτως εξαναγκασμός. Εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάτε είναι ότι η Ιεραρχία και η ανθρωπότητα είναι ένα συνεχές, μια συνεχής κλίμακα. Η Ιεραρχία περιλαμβάνει το Χριστό και τους Δασκάλους. Αλλά περιλαμβάνει και τους μύστες τετάρτου, τρίτου, δευτέρου και πρώτου βαθμού· και ακόμα όλους τους μαθητές και τους ζηλωτές (τους ανθρώπους με πνευματική έφεση), που βρίσκονται στις παρυφές της Ιεραρχίας, και όλοι αυτοί είναι ταυτόχρονα και μέρος της ανθρωπότητας. Η Ιεραρχία δεν περιλαμβάνει μόνο τους Δασκάλους. (Αν θέλετε, με την τεχνική έννοια του όρου, περιλαμβάνει μέχρι και τους μύστες πρώτου βαθμού).
Οι μύστες και οι μαθητές είναι εκείνοι που θέτουν το Σχέδιο σ' εφαρμογή· μέσ' απ' αυτούς εργάζονται τώρα, και θα εργαστούν στο μέλλον, ο Χριστός και οι Δάσκαλοι. Αυτοί είναι οι οικοδόμοι της νέας εποχής, όχι μόνο ο Χριστός και οι Δάσκαλοι· Εκείνοι μπορούν να μας δείξουν το δρόμο, αλλά οι πραγματικές δομές της νέας εποχής, πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και ούτω καθεξής, θα οικοδομηθούν όλες από τους ασκημένους μύστες και μαθητές της Ιεραρχίας, που είναι άντρες και γυναίκες στον κόσμο. Αυτοί δεν παραβιάζουν την ελεύθερη ανθρώπινη βούληση, γιατί είναι και οι ίδιοι μέρος της ανθρωπότητας.
Η ερώτησή μου αναφερόταν σε κάτι βαθύτερο.
Καταλαβαίνω και νιώθω, θαρρώ, την απορία σας, τον προβληματισμό σας, την ανησυχία σας· αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι κανένας δε νοιάζεται πιο πολύ από την Ιεραρχία για τη διαφύλαξη της ελεύθερης βούλησης της ανθρωπότητας. Δεν παραβιάζουν ποτέ, με κανένα πρόσχημα, την ελεύθερη βούλησή μας. Όσο ευχάριστη κι ελκυστική κι αν θα ήταν για μας η επέμβασή τους, ποτέ δεν επεμβαίνουν. Τα πάντα πρέπει να λειτουργήσουν μέσ' από τον άνθρωπο. Εκεί που μπορούν να επέμβουν - ένα είδος επέμβασης, αν θέλετε - είναι με το να εντυπώνουν ιδέες στο νου των μαθητών τους. Αλλά οι μαθητές είναι άνθρωποι που ανήκουν ταυτόχρονα και στον κόσμο και στην Ιεραρχία, κι έτσι δεν υπάρχει επέμβαση. Μέσ' από τους μαθητές αυτούς εκπληρώνεται το Σχέδιο.
Ο χριστιανισμός οικοδομήθηκε στην πραγματικότητα από τον Απόστολο Παύλο. Ο Χριστός, εργαζόμενος μέσ' από τον Ιησού, εγκαινίασε την Εποχή των Ιχθύων και μαζί της τη χριστιανική θρησκεία· αλλά η δομή του χριστιανισμού, της Εκκλησίας, χτίστηκε από τον Απόστολο Παύλο, κι ο Απόστολος Παύλος έκανε αρκετά λάθη. Παραμόρφωσε το χριστιανισμό σημαντικά. Είναι τώρα ένας από τους Δασκάλους της Σοφίας, ο Δάσκαλος Ιλαρίων (κι ένας από Εκείνους που θα βρίσκονται σε λίγο στον κόσμο), αλλά έκανε αυτά τα λάθη και η Ιεραρχία δεν τον εμπόδισε να κάνει αυτά τα λάθη.
Κανένας μαθητής δεν εμποδίζεται ποτέ να κάνει λάθη. Κάνει λάθη, η ανθρωπότητα υποφέρει από τα λάθη αυτά, το Σχέδιο υποφέρει, αλλά τελικά εκπληρώνεται. Το Σχέδιο είναι το ιδεώδες. Πηγάζει από τη Σαμπάλλα στην ιδανική του μορφή. Διαβιβάζεται στην Ιεραρχία κατά πρώτο λόγο από το Βούδα, που βρίσκεται στη Σαμπάλλα· κατόπιν, οι τρεις Μεγάλοι Κύριοι: ο Χριστός, ο Μάνου και ο Κύριος του Πολιτισμού, οι επικεφαλής των τριών Τμημάτων της Ιεραρχίας, αποφασίζουν ποιο μέρος του Σχεδίου μπορεί να εφαρμοστεί μέσα στα επόμενα 100 ή 1.000 ή οσαδήποτε χρόνια. Έργο του Κυρίου του Πολιτισμού, που λειτουργεί σαν ένα είδος διευθύνοντος συμβούλου, είναι να προσεγγίζει και να προσαρμόζει αυτό το Σχέδιο προς το εφικτό (το Σχέδιο είναι το ιδεώδες για την ανθρωπότητα) και να εκλύει τις ενέργειες, τις ιδέες μέσα στη νοητική ζώνη. Η ανθρωπότητα ανταποκρίνεται σ' αυτές. Αλλά πρόκειται πάντα για μια προσέγγιση προς το ιδεώδες, και αν θα χρειαζόταν να γίνει κάτι που θα παραβίαζε την ανθρώπινη ελεύθερη βούληση προκειμένου να εξασφαλιστεί η εκπλήρωση του Σχεδίου, απλούστατα δεν θα γινόταν.
Μάλιστα, το καταλαβαίνω αυτό.
Από μας εξαρτάται. Εξαρτήθηκε πάντοτε από μας και θα εξαρτηθεί και πάλι από μας.
Νομίζω ότι το καλύτερο είναι να έχουμε κι εμείς γνώση των ιδανικών αυτών.
Φυσικά. Έτσι εργάζονται οι Δάσκαλοι. Αλλά από πού πηγάζουν, νομίζετε, αυτά τα ιδανικά; Από πού εκπορεύεται το ιδανικό της αδελφοσύνης; Από πού έρχονται οι ιδέες που αρχίζουν τώρα να κυριαρχούν στο νου των ανθρώπων; Νομίζετε πως πέφτουν απ' τον ουρανό ή πως αναδύονται ξαφνικά από το νου των ανθρώπων; Όχι, οι ιδέες στέλνονται στη νοητική ζώνη από την Ιεραρχία. Τοποθετούνται εκεί ως μορφές σκέψης.
Κατόπιν, οι ευαίσθητες διάνοιες της φυλής ανταποκρίνονται σ' αυτές τις μορφές σκέψης. Έχουμε μια σπουδαία ιδέα. Ανακαλύπτουμε την ατομική ενέργεια. Ή ανακαλύπτουμε ότι η Γη είναι σφαιρική ή οτιδήποτε άλλο. Αυτές είναι ανακαλύψεις που γίνονται από μυημένους μαθητές, καθώς ανταποκρίνονται στις μορφές σκέψης που έχουν ήδη τοποθετηθεί στη νοητική ζώνη από την Ιεραρχία.
Τι συμβαίνει στην ελεύθερη βούλησή μας;
Ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση. Έχει περιορισμένη ελεύθερη βούληση και τίποτα δεν της συμβαίνει. Αυτό που συνέβαινε ώς τώρα είναι ότι ο άνθρωπος τής έχει δώσει απόλυτη εξουσία και η ανθρωπότητα έχει κάνει πολλά λάθη κι έχει υποφέρει εξαιτίας της εντρύφησης της ελεύθερης βούλησής της. Ο άνθρωπος έχει περιορισμένη ελεύθερη βούληση και μπορεί ν' αντισταθεί στην εξελικτική δύναμη - τη μεγάλη συμπαντική ροή της εξέλιξης - για ένα χρονικό διάστημα. Τούτος ο πλανήτης είναι μέρος ενός συστήματος, μιας μεγαλύτερης Οντότητας, του Λόγου του Ηλιακού μας Συστήματος. Ο πλανήτης μας είναι ένα κέντρο στο σώμα αυτής της Οντότητας κι η εξέλιξη της Γης μας συνδέεται με την εξέλιξη του συστήματος. Η ελεύθερη βούλησή μας είναι περιορισμένη, με την έννοια ότι μπορούμε ν' αντισταθούμε σ' αυτή την εξελικτική δύναμη μόνο για ένα ορισμένο διάστημα και όχι περισσότερο. Αργά ή γρήγορα, θέλοντας και μη, παρασυρόμαστε από τη δύναμη της εξέλιξης, από το μεγάλο συμπαντικό μαγνήτη, κι ερχόμαστε σ' ευθυγράμμιση με τη Θέληση του Θεού.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα, για πρώτη φορά από τους πρώτους χρόνους της Ατλαντίδας, είναι ότι η ελεύθερη βούληση της ανθρωπότητας και η Θέληση του Θεού, όπως είναι γνωστή στη Σαμπάλλα, έρχονται σε σωστή ευθυγράμμιση. Τα τρία μεγάλα κέντρα, η Σαμπάλλα, η Ιεραρχία και η Ανθρωπότητα βρίσκονται τώρα σε πιο σωστή ευθυγράμμιση από ποτέ άλλοτε, επειδή για πρώτη φορά μετά από ανείπωτες χιλιάδες χρόνια, η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου γίνεται όμοια με τη Θέληση του Θεού. Όταν η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου είναι διαφορετική από τη Θέληση του Θεού, ο άνθρωπος συναντάει δυσκολίες, έχει προβλήματα και υποφέρει. Αλλά όταν η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, που δεν παύει να είναι ελεύθερη βούληση, ευθυγραμμίζεται από δική του ελεύθερη επιλογή με τη Θεία Θέληση, τότε όλα πάνε καλά. Έχουμε, και πάντοτε είχαμε, τη δυνατότητα να φτιάξουμε μια θεϊκή ζωή, έναν πανέμορφο κόσμο, χωρίς πόνο, φτάνει να βγάλουμε την ελεύθερη θέλησή μας από την ευθυγράμμισή της με τις δικές μας προσωπικές προτιμήσεις, την προσωπική μας επιθυμητική φύση, και να την ευθυγραμμίσουμε με το σκοπό της ψυχής μας, που είναι σκοπός θεϊκός.
Καθώς βαθμιαία αναπτυσσόμαστε, καθώς η προσωπικότητά μας εμποτίζεται όλο και πιο πολύ από την ψυχή, καθώς πραγματώνουμε όλο και περισσότερο τον αληθινό σκοπό της ψυχής μας, τόσο περισσότερο ευθυγραμμίζουμε την ανθρώπινη θέλησή μας, που εξακολουθεί να παραμένει δική μας ελεύθερη βούληση, με τη Θεία Θέληση, το Σχέδιο και το Θέλημα που έχει ο Λόγος του πλανήτη για μας. Στην πραγματικότητα, είμαστε σκέψεις στο νου του δημιουργού Λόγου. Όταν ευθυγραμμίζουμε την εξωτερική μας ζωή με το Σχέδιο που έχει ο Λόγος για μας ως δημιουργήματά Του, όλα πάνε καλά, η ανθρωπότητα δεν υποφέρει, οικοδομούμε σωστές ανθρώπινες σχέσεις, ανάμεσα σε άνθρωπο και άνθρωπο κι ανάμεσα στον άνθρωπο και στο Θεό. Όταν εκφράζουμε μόνο τη χωριστική ελεύθερη θέλησή μας, την αίσθηση του εαυτού μας ως χωριστής οντότητας, με εγωιστικό προσανατολισμό, τότε αρχίζουν τα προβλήματα. Σε όλες τις εποχές, υιοί των ανθρώπων έγιναν Υιοί του Θεού κι ευθυγράμμισαν τη μικρή, χωριστή τους θέληση με τη Θεία Θέληση. Έγιναν μύστες και τελικά Δάσκαλοι. Αυτό συνέβαινε σε όλους τους αιώνες. Σήμερα, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, η ανθρωπότητα ως σύνολο είναι σε θέση να κάνει το ίδιο πράγμα.
* * *