Αρθρα από το Δάσκαλο | Να μοιράσουμε

Τα επιχειρήματα υπέρ του μοιράσματος

από το Δάσκαλο, μέσω του Μπέντζαμιν Κρεμ


Θα έρθει σύντομα ο καιρός που η ανθρωπότητα θα πρέπει να πάρει μια μεγάλη απόφαση. Με διαιρέσεις και διχασμούς να τη συνταράζουν απ' όλες τις πλευρές, η ανθρωπότητα χρειάζεται να βρει μια νέα προσέγγιση στα τόσα προβλήματα που την κυκλώνουν. Χωρίς μια τέτοια νέα προσέγγιση, δε χωρεί αμφιβολία ότι ένα μέλλον δυσοίωνο περιμένει την ανθρωπότητα.

Ιστορικά, δεν υπάρχει προηγούμενο για την κατάσταση και τις συνθήκες που επικρατούν τώρα στη Γη. Ποτέ άλλοτε δεν είχαν συνυπάρξει πάνω στον πλανήτη τόσες πολλές ψυχές μαζί. Σπάνια, αν όχι ποτέ, ήταν οι διαιρέσεις ανάμεσα στις ομάδες τόσο επώδυνες και βαθιές. Ποτέ ο άνθρωπος δεν είχε στον έλεγχό του τέτοιες δυνάμεις καταστροφής σαν κι αυτές που έχει τώρα στη διάθεσή του και που τον κάνουν ικανό να καταστρέψει τη ζωή σε κάθε βασίλειο. Με τέτοια καταστροφή να απειλεί, ο άνθρωπος πρέπει ν' αποτιμήσει την κατάσταση και να επινοήσει νέους τρόπους ενέργειας.

Απ' όλους τους δυνατούς τρόπους, δεν υπάρχει παρά ένας μόνο που δεν έχει ακόμα δοκιμαστεί. Σ' ολόκληρη την ιστορία του, μια και μόνη απλή απάντηση διέφευγε πάντα από τη σύλληψη του ανθρώπου. Η αρχή του μοιράσματος από κοινού των πόρων είναι η μόνη που θα δώσει απάντηση στις ανάγκες του ανθρώπου και θα λύσει τα πάμπολλα προβλήματά τους, γιατί είναι θεμελιώδης στο Σχέδιο του Ίδιου του Θεού. Χωρίς να μοιράζεται, ο άνθρωπος αρνείται τη θεϊκότητά του και συσσωρεύει για τον εαυτό του κάθε μελλοντική συμφορά. Χωρίς μοίρασμα, ανίερο χάος βασιλεύει και αρνείται στον άνθρωπο τη Δικαιοσύνη που του ανήκει δικαιωματικά. Μόνο αν μοιράζουμε παρέχεται η ευκαιρία να εδραιωθεί το Θεϊκό Σχέδιο της Αδελφοσύνης και να αρθεί για πάντα από τον κόσμο το αμάρτημα του χωρισμού.

Πώς, αν λείπει το μοίρασμα από κοινού των πόρων, θα μπορούσε ο άνθρωπος να συνεχίσει; Πώς, χωρίς να μοιράζει, θα μπορούσε να ελπίζει να επιβιώσει; Τόσο μεγάλοι είναι οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν στην τωρινή ανισορροπία ανάμεσα στα έθνη ώστε η καλή τύχη από μόνη της δεν θα αρκούσε για να τον βοηθήσει να αντεπεξέλθει. Μια θανάσιμη αρρώστια, ο χωρισμός κι η απληστία, ενδημεί στη γη και κάνει αναγκαία τη λήψη μέτρων δραστικών για να επιτευχθεί η θεραπεία της.

Η απλή θεραπεία είναι εγγύς παρά το εξωτερικό χάος. Η μακρόσυρτη δοκιμασία της ανθρωπότητας είναι σχεδόν στο τέλος της. Παραταγμένοι ενάντια στις δυνάμεις που ακόμα κρατούν τον άνθρωπο δέσμιο, οι Δάσκαλοι της Ιεραρχίας του Φωτός ξαναγυρνούν πάνω στα χνάρια των βημάτων Τους και στέκονται μαζί κάτω από το λάβαρο της Αλήθειας.

Η αποστολή του Μαϊτρέγια αρχίζει με μια έκκληση στους ανθρώπους να μοιραστούν τα αγαθά. Καθώς Εκείνος γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων, δεν Του μένουν αμφιβολίες για την εκλογή τους και για την ετοιμότητά τους να προβούν στις αναγκαίες αλλαγές. "Ο άνθρωπος πρέπει να μοιραστεί τα αγαθά, αλλιώς θα πεθάνει", έχει πει, ξέροντας καλά ότι οι άνθρωποι θα επιλέξουν να μοιραστούν τα αγαθά και να ζήσουν και να δημιουργήσουν μαζί Του ένα καλύτερο μέλλον. Μέχρι τώρα, όλες οι προσπάθειες να λυθούν τα προβλήματα του ανθρώπου κατευθύνονταν προς τη διατήρηση των τωρινών δομών, όσο άδικες κι αν είχαν αυτές αποδειχτεί ότι είναι. Οι διχασμοί σε κάθε γωνιά βοούν για επίλυση και περιμένουν την εφαρμογή του Νόμου της Δικαιοσύνης.

Ο φόβος κυριεύει πολλούς σήμερα καθώς ακούνε τους ηγέτες τους να λογομαχούν· έρχεται ο καιρός που οι λαοί θ' αφήσουν τους ηγέτες τους πολύ πίσω. Ο άνθρωπος αφυπνίζεται τώρα στο κάλεσμα για ελευθερία και δεν χρειάζεται παρά αληθινή ηγεσία για να διορθώσει τα κακώς κείμενα του κόσμου. Ο Μαϊτρέγια έχει έρθει για να δείξει το δρόμο και να οδηγήσει τους ανθρώπους στην αδελφοσύνη και τη δικαιοσύνη. Μια νέα εποχή ανοίγει με τη σοφή Του καθοδήγηση, μια εποχή που θα καταδείξει την αληθινή θεία φύση του ανθρώπου, εδραιώνοντας τα μέσα της μοιρασιάς και της συνεργασίας και εκπληρώνοντας έτσι το Σχέδιο του Θεού.

Μάρτιος 1987