Αρθρα από το Δάσκαλο | Υπηρεσία

Το κάλεσμα στην υπηρεσία

από το Δάσκαλο --, μέσω του Μπέντζαμιν Κρεμ


Όταν το κάλεσμα στην υπηρεσία θα ηχήσει, αρμόζει σε κάθε σοβαρό μαθητή ν' αδράξει την ευκαιρία που του παρουσιάζεται και με τα δύο του χέρια. Σπάνια το κάλεσμα επαναλαμβάνεται, γιατί οι Δάσκαλοι έχουν ελάχιστο καιρό για χάσιμο. Το "πολλοί γάρ εισι κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί" πρέπει να διαβάζεται: "πολλοί είναι εκείνοι που καλούνται, αλλά λίγοι εκείνοι που ανταποκρίνονται". Έτσι γίνεται στην Μεγάλη Υπηρεσία: μόνο οι εκλεκτοί συνειδητοποιούν την ευλογία που τους προσφέρεται μαζί μ' αυτή την ευκαιρία να υπηρετήσουν το σχέδιο. Η υπηρεσία είναι το ιερό καθήκον που επιτρέπει στο μαθητή να συντομεύσει κατά πολλές ζωές την παραμονή του σ' αυτή τη Γη. Πολλοί το γνωρίζουν αυτό, αλλά κάνουν πίσω ακόμα και μπροστά στο ελαφρότερο έργο. Πολλοί ξεχνούν την υπόσχεση που έδωσαν εδώ και πολύν καιρό και σηκώνουν τους ώμους για να διώξουν την ενδόμυχη έλλειψη γαλήνης.

Όχι αναίτια κουνούν οι Δάσκαλοι με λύπη το κεφάλι κι αρχίζουν και πάλι να ψάχνουν ανάμεσα στα φώτα που περιμένουν.

Όχι όλοι από εκείνους που υπηρετούν έχουν συνείδηση ότι υπηρετούν. Τόσο ενστικτώδης είναι η ανταπόκρισή τους στο κάλεσμα της ψυχής ή του Δασκάλου, ώστε ρίχνονται στο έργο με τόλμη, χωρίς δεύτερη σκέψη. Τόσο αποκεντρωμένοι είναι, ώστε η ανάγκη του κόσμου είναι η μοναδική τους έγνοια. Υπηρετούν όπως αναπνέουν, αλλά σε σχέση με τις ανάγκες των καιρών, είναι τόσο λίγοι. Εμείς που είμαστε στην εσωτερική πλευρά αναζητούμε εκείνους που έχουν κάποια γνώση του Σχεδίου και οι προτεραιότητές τους είναι υγιείς. Αναζητούμε εκείνους που ο ζήλος τους είναι δυνατός και η καρδιά τους φλέγεται από αγάπη και θυσία. Καλωσορίζουμε τέτοιους γενναίους ανάμεσά μας και με χαρά τους παρουσιάζουμε ένα πεδίο υπηρεσίας. Κατόπιν στεκόμαστε παράμερα και παρακολουθούμε. Τόσες και τόσες φορές, τα πρώτα τους πρόθυμα βήματα βραδύνονται και παραπαίουν. Υπερβολικά συχνά, οι λαμπρές προσδοκίες μεταβάλλονται σε πλήξη κι αμφιβολία, η ευγενής τους έφεση μαραίνεται και σβήνει.

Η χρεοκοπία της πίστης διαγράφεται σαν πελώρια σκιά σ' αυτά τα λυπηρά περιστατικά. Χωρίς πίστη, τίποτα το διαρκές δεν μπορεί να γίνει, και από έλλειψη αυτής και μόνης της ιδιότητας πολλοί μαθητές που υπόσχονταν πολλά απέτυχαν. Όχι αναίτια, σ' όλες τις εποχές, οι διδασκαλίες τονίζουν πάντα την ανάγκη για πίστη, βλέποντάς την ως αυτή τούτη την καρδιά της υπηρεσίας.

Πίστη ασφαλώς δεν σημαίνει τυφλή αποδοχή και πεποίθηση. Αντίθετα, η αληθινή πίστη αναδύεται μόνον όταν η ενόραση, η φωνή της ψυχής, φέρνει στην επιφάνεια μιαν ενδόμυχη γνώση και, πέρα από κάθε αμφισβήτηση, η καρδιά σού λέει: αυτό είναι αληθινό. Όταν έρχεται εκείνη η στιγμή, αγκάλιασε σφιχτά πάνω σου αυτή τη νεοεύρετη αλήθεια και "μείνε εκεί". Όταν οι φωνές του φθόνου και της αμφισβήτησης σού επιτίθενται, εσύ συνέχισε γαλήνια το έργο σου. Να θυμάσαι ότι ο νους σου ανήκει σ' εσένα και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σου πει τι να πιστεύεις.

Καλλιέργησε ένα συνετό ρυθμό που θα επιτρέψει στην υπηρεσία σου να επεκταθεί με τρόπο φυσικό. Απόφυγε μια υπηρεσία που γίνεται σποραδικά κι ακανόνιστα, γιατί τότε όλη η κεκτημένη ταχύτητα χάνεται. Να θυμάσαι ότι είσαι εδώ για να υπηρετήσεις το Σχέδιο. Αυτή είναι η επιθυμία της ψυχής σου, αν μόνο το ήξερες. Καθώς έρχεσαι σ' επαφή με την ψυχή αρχίζει να επιτελείται η αντικειμενικοποίηση της εμπειρίας. Η ψυχή δεν έχει προτιμήσεις, δεν έχει επιθυμίες· σχετίζεται μόνο με ό,τι είναι σύμφωνο με το σκοπό της, που είναι να υπηρετήσει το Σχέδιο της εξέλιξης στο μέγιστο δυνατό βαθμό.

Θα έρθει ο καιρός που η επίδραση των Δασκάλων θα προμηθεύσει ένα πεδίο μελέτης κι εμπειρίας μέσ' από το οποίο εκείνοι που τώρα στέκουν στο κατώφλι θα εισέλθουν στο βασίλειο του φωτός και της γνώσης και θα γνωρίσουν τον εαυτό τους ως αυτό που είναι. Υπάρχουν πολλοί που περιμένουν τη δημιουργία μιας νέας εποχής που η εμφάνισή της θα επηρεάσει βαθύτατα τις δομές των καιρών τους. Υπηρετείτε και μεγαλώνετε, υπηρετείτε και μεγαλώνετε, αυτό θα πρέπει να είναι η δεσπόζουσα νότα της ζωής σας.

Σεπτέμβριος 1991

* * *