από το Δάσκαλο - -, μέσω του Mπέντζαμιν Kρεμ, 12 Απριλίου 2008
Αν ποτέ συνέβαινε κάποιος από τον Άρη να προσγειώσει το διαστημόπλοιό του στη Γη και κοίταζε γύρω του, σίγουρα θα εντυπωσιαζόταν από εκείνο που θα έβλεπε. Αν η αποστολή του δεν τον είχε κατευθύνει στην ύπαιθρο, θα αναρωτιόταν πώς οι άνθρωποι της Γης αντέχουν την αξιοθρήνητη μονοτονία και την απροκάλυπτη ασχήμια τόσων πολλών επαρχιακών πόλεων αλλά και μεγαλουπόλεων του κόσμου. Η περίσσια εξαθλίωση των φτωχότερων πλαισιώνεται μονάχα από την ξεδιάντροπη, πρωτόγονη ξιπασιά των πλουσιότερων. Οποτεδήποτε κάποιος κοιτάξει την Γη, φαίνεται ότι τα κτίρια με τα συγκροτήματα γραφείων που μοιάζουν με τεράστιες μυρμηγκοφωλιές, καλύπτουν το έδαφος περιστοιχιζόμενα από ατέλειωτες σειρές από σχεδόν παρόμοιους κύβους όπου τα εξαντλημένα μυρμήγκια ξεκουράζονται με ύπνο. Φυσικά, όπως θα ανακάλυπτε ο φίλος μας από τον Άρη, υπάρχουν εξαιρέσεις από αυτή την αρνητική της ζωής αναξιότητα, αλλά θα διαπιστώσει, ωστόσο, πως όλα ετούτα είναι απομεινάρια του παρελθόντος που συντηρούνται με υπερηφάνεια και διατηρούνται ως τουριστικοί χώροι διασκέδασης εκεί που ο τοπικός πληθυσμός μόλις που επιβιώνει με σιωπηλή ζήλια.
Τα παραπάνω είναι ασφαλώς διακωμώδηση αλλά δεν είναι αναίτια που ανάμεσα στις προτεραιότητες του Μαϊτρέγια υπάρχει ο καλλωπισμός των πόλεών μας. Μια πόλη είναι κάτι περισσότερο από ένας τόπος όπου μπορεί κάποιος να βγάλει χρήματα και να απολαύσει τους καρπούς αυτής της δραστηριότητας. Είναι ένα Κέντρο, ένας Μαγνήτης ο οποίος έλκει ομάδες ανθρώπων να συνέλθουν όλοι μαζί για να εξυψώσουν και να εμπλουτίσουν την συνειδητότητα όλων. Είναι ένας χώρος μέσα στον οποίο η ψυχή της χώρας την οποία κοσμεί, μπορεί να εκδηλωθεί και να στολίσει τα επιτεύγματα των ανθρώπων παντού. Συνεπάγεται από ετούτο ότι οι πόλεις θα έπρεπε να είναι ένας τόπος ομορφιάς που να χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλία και χρώμα, με πολλές ήσυχες περιοχές για διαλογισμό και ανάπαυση. Δεν θα έπρεπε να είναι υπερβολικά μεγάλες· πολλές σύγχρονες πόλεις απωθούν αντί να ελκύουν τους πολίτες τους. Θα έπρεπε να είναι ανοιχτές και να καλοδέχονται τους πάντες, να μοιράζονται τα ιδιαίτερα δώρα τους εξ ίσου με τους κατοίκους και τους επισκέπτες.
Μια πόλη είναι ένα φορτισμένο κέντρο ενέργειας, το καθένα διαφορετικό από τα άλλα, εκφράζει δε πολλές διαφορετικές ακτίνες ή ποιότητες. Όλες οι πόλεις μιας χώρας μαζί εκφράζουν την προσωπικότητα της χώρας και παρέχουν τον κατάλληλο τρόπο στην ψυχή του έθνους να εκφραστεί. Σύντομα, όταν ο Μαϊτρέγια και οι Δάσκαλοι θα εργάζονται δημόσια, η σπουδαιότητα συγκεκριμένων πόλεων θα γίνει σαφέστερη.
Είναι φυσικό ότι η επερχόμενη επιστήμη των ενεργειών θα ακμάσει στις πόλεις ως μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα που είναι. Η νέα Επιστήμη του Φωτός θα μετασχηματίσει την εξωτερική εμφάνιση όλων των πόλεων στον κόσμο. Κατευθείαν από τον ήλιο, η ενέργεια του φωτός θα ρέει προς τα μέσα και έξω από δοχεία διαφόρων μεγεθών ενώ η Δύναμη της Μορφής θα προσδιορίζει την φύση της ενέργειας που απαιτείται και αποθηκεύεται.
Αναμφίβολα, θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να μεταμορφωθούν οι πόλεις του σήμερα στους τόπους ομορφιάς που θα εξελιχθούν. Παρ' όλα αυτά, οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να μπορούν να οραματιστούν ότι τέτοιες πόλεις μπορούν και όντως θα δημιουργηθούν, και ότι οι υπάρχουσες πόλεις σταδιακά θα ανοικοδομηθούν. Καθώς ο πληθυσμός της Γης θα μειώνεται, όπως θα συμβεί, οι πόλεις θα φθάσουν το βέλτιστο μέγεθός τους και θα ευδοκιμήσουν.
[Αυτό το άρθρο, μεταφρασμένο από το περιοδικό Share International του Μαΐου του 2008 , είναι από ένα ανώτερο μέλος της Ιεραρχίας των Δασκάλων της Σοφίας. Το όνομά του, γνωστό στους εσωτερικούς κύκλους, δεν αποκαλύπτεται ακόμα. Ο Benjamin Creme, κύριος ομιλητής για την εμφάνιση του Μαϊτρέγια, βρίσκεται σε σταθερή τηλεπαθητική επαφή με αυτόν τον Δάσκαλο ο οποίος του υπαγόρευσε το άρθρο αυτό.]