από τον Δάσκαλο, μέσω του Mπέντζαμιν Kρεμ, 16 Μαρτίου 2009.
Μπορείτε, επίσης, να διαβάσετε σε μετάφραση μια επιλογή από τις ερωτοαπαντήσεις από το ίδιο τεύχος του Share International.
Η κατάσταση που αντιμετωπίζουν παντού οι άνθρωποι, σχεδόν από κάθε άποψη γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο επώδυνη. Το οικονομικό χάος ως αποτέλεσμα έκνομης απληστίας ετών και άκαρδου ανταγωνισμού, λεηλατεί τον τίμιο μόχθο και την ελπίδα αμέτρητων εκατομμυρίων ανθρώπων. Τυπικά, με τους θησαυρούς τους άθικτους οι άνθρωποι του χρήματος συνεχίζουν με ελαφριά την καρδιά ενώ οι άνδρες και οι γυναίκες κάθε χώρας έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία, την φτώχεια και τον φόβο. Περισσότερο ακριβείς ενδείξεις κλιματικών αλλαγών δείχνουν στους ανθρώπους το πόσο κοντά βρίσκεται ο πλανήτης σε μια καταστροφή αμετάκλητης ερήμωσης, και σειρήνες συναγερμού ηχούν δυνατά σε πολλά πολιτικά μέτωπα, αυξάνοντας τον παράγοντα του άγχους σε νέα επίπεδα.
Πόσο περισσότερο από αυτή την ένταση μπορεί να αντέξει η ανθρωπότητα; Για πόσο καιρό ακόμα θα δέχονται οι άνθρωποι την μοίρα τους ήπια; Οι απελπισμένοι κάνουν απελπισμένες πράξεις και ήδη στο μυαλό τους, αν όχι στις ενέργειές τους ακόμη, πολλοί αναλογίζονται την επανάσταση.
Ο Μαϊτρέγια παρακολουθεί αυτά τα περιστατικά προσεκτικά στο παρασκήνιο και συντρέχει όπου ο Νόμος το επιτρέπει. Περιμένει υπομονετικά την βαθμιαία αύξηση της ανταπόκρισης στο σημάδι της Ανάδυσής Του, το ‘σαν-άστρο φωτεινό σώμα λαμπρής δύναμης’ το οποίο πολλοί τώρα ατενίζουν με κατάπληξη, ακόμα και με αγάπη.
Αυτό που είναι επιθυμητό είναι να υπάρξει δημόσια συζήτηση σε κάποιο βαθμό αναφορικά με την σπουδαιότητα ή την σημασία του ¶στρου, υποδηλώνοντας έτσι την ανάδυση του Μαϊτρέγια, του Παγκόσμιου Διδασκάλου. Όσο μεγαλύτερη και όσο πιο πλατιά δημόσια η συζήτηση, τόσο καλύτερα προετοιμάζει το δρόμο για την είσοδο του Μαϊτρέγια*. Σύντομα δεν θα υπάρχουν αμφισβητήσεις. Πολύ σύντομα, η Αφροδίτη** θα μετακινηθεί έξω από το οπτικό πεδίο των ανθρώπων και δεν θα φαίνεται αφήνοντας έτσι τον εξώστη των ουρανών ελεύθερο στο Αστέρι. Τότε δεν θα υπάρχουν αμφιβολίες ότι το Αστέρι βρίσκεται εκεί για να το δούνε όλοι. Εάν καλλιεργηθεί κλίμα συζητήσεων σε ικανό βαθμό στα διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στο Διαδίκτυο, δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι οι άνθρωποι να δουν και να ακούσουν τον Μαϊτρέγια να μιλάει. Δεν θα Τον αποκαλέσουν έτσι, ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να κρίνουν τις ιδέες Του κι όχι το κύρος Του.
Καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει, εμφανίζεται μια μοναδικά αξιοσημείωτη αντίδραση σε πολλές χώρες αυτή την στιγμή: παράλληλα με τον φόβο, τους λεονταρισμούς και την αυξανόμενη απόγνωση, υφίσταται μια καινούργια κατανόηση των αιτιών της κατάρρευσης - της απληστίας και του πνεύματος του ανταγωνισμού στο κέντρο των κοινωνικών συστημάτων μας κι επομένως της ανάγκης για μοίρασμα των αγαθών από κοινού. Πολλοί αφυπνίζονται από μόνοι τους αυτή την ώρα με συνέπεια να αντιλαμβάνονται αυτή την βασική αλήθεια και να κατανοούν ότι το μοίρασμα είναι η απάντηση στην αδικία και στον πόλεμο. Έτσι πολλοί είναι έτοιμοι για το Κάλεσμα του Μαϊτρέγια. Η συνειδητοποίηση αυτή θα μεγαλώνει όσο η κρίση διεισδύει ολοένα και βαθύτερα στον καταρρέοντα ιστό των φθαρμένων μορφών και δομών που δεν λειτουργούν πια κι ούτε θα μπορούσαν ποτέ να λειτουργήσουν για πολύ καιρό.
Όταν ο Μαϊτρέγια μιλήσει, θα καταδείξει ότι έτσι έχουν τα πράγματα, ότι ο κόσμος είναι έτοιμος να υιοθετήσει νέα και καλύτερα σχήματα, βασισμένα στις αληθινές ανάγκες των λαών παντού. Δικιά του είναι η αποστολή να εστιάσει και να ενδυναμώσει αυτή την αυξανόμενη συνειδητοποίηση του ενιαίου και της ενότητας των ανθρώπων, της αμοιβαίας τους εξάρτησης και της αφύπνισης της θείας τους φύσης. Έτσι ο Μαϊτρέγια και η ανθρωπότητα θα εργαστούν από κοινού για την αποκατάσταση αυτού του κόσμου.
[Αυτό το άρθρο, μεταφρασμένο από το περιοδικό Share International του Απριλίου του 2009 , είναι από ένα ανώτερο μέλος της Ιεραρχίας των Δασκάλων της Σοφίας. Το όνομά Του, γνωστό στους κύκλους του εσωτερισμού, δεν αποκαλύπτεται ακόμα. Ο Benjamin Creme, κύριος ομιλητής για την εμφάνιση του Μαϊτρέγια, βρίσκεται σε σταθερή τηλεπαθητική επαφή με Αυτόν τον Δάσκαλο, ο οποίος του υπαγόρευσε το άρθρο Του. ]