Δημιουργώντας τη Μάχαιρα του Διχασμού* Δημιουργώντας τη Μάχαιρα του Διχασμού*του Δάσκαλου --, μέσω του Μπέντζαμιν Κρεμ, 8 Σεπτεμβρίου του 2011
Μπορείτε, επίσης, να διαβάσετε σε μετάφραση μια επιλογή από τις ερωτοαπαντήσεις από το ίδιο τεύχος του Share International.
Από καιρό σε καιρό, εμφανίζονται ανάμεσα στους ανθρώπους κάποιοι ο οποίοι φαίνεται να ενσωματώνουν ότι το καλύτερο ή ότι το χειρότερο, που μπορούν να εκφράσουν οι άνθρωποι. Τα άτομα αυτά καθίστανται τα πιο αγαπητά ή τα πιο μισητά στους ανθρώπους. Σε κάθε περίπτωση πάντως, αποκτούν πολλούς οπαδούς ή θιασώτες και εξασκούν τεράστια μαγνητική επιρροή για την πλειοψηφία των ανθρώπων ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, αποτελούν παραδείγματα μίμησης της καταστροφικής ισχύος σε μείζονα κλίμακα. Τα ιστορικά βιβλία βρίθουν από δείγματα και των δυο τύπων.
Σήμερα, εκδηλώνονται πάρα πολλά παραδείγματα και των δυο τύπων σε όλο τον κόσμο. Το αποτέλεσμα αυτής της εκδήλωσης είναι να τεθούν έμπροσθεν της ανθρωπότητας δύο αντιθετικές γραμμές δράσης, και έτσι να δημιουργηθεί η ένταση επιλογής η οποία θα καθορίσει το μέλλον της φυλής. Με βιβλικούς όρους πρόκειται για τη ‘Μάχαιρα του Διχασμού’. Για πολλά χρόνια οι ενέργειες που προέρχονται, και κατευθύνονται από τον Μαϊτρέγια αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν μια τέτοια αντιπαράθεση μεταξύ των αντιθέτων. Μπορεί αυτό να φαίνεται παράξενο σε πολλούς, πράγματι, αλλά είναι σημαντικό η ανθρωπότητα να κάνει τις ορθές επιλογές για το μέλλον της. Διαφορετικά, αυτό το μέλλον θα είναι πράγματι ζοφερό.
Η Μάχαιρα του Διχασμού είναι η ενέργεια που ονομάζουμε αγάπη: εξασκούμενη από τον Μαϊτρέγια θέτει «τον αδελφό ενάντια στον αδελφό» [Στμ: Ευαγγέλιο Ματθαίου Ι 21-22] και δοκιμάζει την αληθινή θεϊκή συνείδηση των ανθρώπων παντού. Ο απώτερος στόχος όλης της εξέλιξης είναι να καθιερωθεί στη Γη το «Βασίλειο του Θεού», και η Μάχαιρα του Διχασμού επισημαίνει το δρόμο στους ανθρώπους.
Η διδασκαλία του Μαϊτρέγια είναι απλή. Θα πίστευε κανείς ότι οι προτεραιότητες Του είναι προφανείς για όλους τους ανθρώπους· δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ο Μαϊτρέγια παρουσιάζει ένα μέλλον γαλήνιας και ειρηνικής φιλότιμης προσπάθειας που θα έρθει σαν το αναπόφευκτο επιστέγασμα της εφαρμογής της δικαιοσύνης και του μοιράσματος των πόρων για όλους, της δημιουργίας ενός κόσμου «όπου κανείς άνθρωπος δεν θα στερείται, όπου δεν θα υπάρχουν δύο ημέρες ίδιες, όπου η χαρά της Αδελφότητας θα εκδηλώνεται μέσα από όλους τους ανθρώπους». Πώς είναι δυνατόν, θα σκεφτείτε, να αντιδρά κάποιος σε ένα τέτοιο μήνυμα ελπίδας; Δεν είναι αυτό το μέλλον που όλοι λαχταρούν; Είναι το μέλλον που η πλειοψηφία, αλλά όχι όλοι οι άνθρωποι, ελπίζουν. Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε διαφορετικές βαθμίδες της εξελικτικής σκάλας· πάνω από ένα ορισμένο επίπεδο όλα προμηνύονται θετικά για τους ανθρώπους. Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν έχουν ακόμη εκδηλώσει το εν λόγω μέτρο της θείας Ουσίας τους, οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν ότι το να μοιράζονται είναι θείο, ότι η δικαιοσύνη και οι ορθές σχέσεις είναι θεϊκά, αλλά αντιλαμβάνονται τη Θεία φύση σαν ανταγωνισμό και σύγκρουση, και μετρούν την αξία του ανθρώπου από το βάρος του χρυσού του.
Πολλοί φοβούνται και υποφέρουν· χωρίς εργασία και ελπίδα για το μέλλον, αγωνίζονται από μέρα σε μέρα. Αλλά πολλοί άλλοι δημιουργούν το δικό τους μέλλον για τους εαυτούς τους, όπως πολλοί, επίσης, πεθαίνουν στην προσπάθεια. Σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι μια καλύτερη ζωή είναι δυνατή, που στον πυρήνα της θα υπάρχει ελευθερία και δικαιοσύνη. Μη φοβάσαι, η φωνή των λαών υψώνεται και σαν επιδημία εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερους. Ο Μαϊτρέγια βρίσκεται πίσω από αυτούς που ζουν - ή πεθαίνουν - για την αλήθεια της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ενότητας του ανθρώπου. Οι νέοι προπορεύονται, και το μέλλον τους ανήκει.
[Αυτό το άρθρο, μεταφρασμένο από το περιοδικό Share International του Οκτωβρίου του 2011 , είναι από ένα ανώτερο μέλος της Ιεραρχίας των Δασκάλων της Σοφίας. Το όνομά Του, γνωστό στους κύκλους του εσωτερισμού, δεν αποκαλύπτεται ακόμα. Ο Benjamin Creme, κύριος ομιλητής για την εμφάνιση του Μαϊτρέγια, βρίσκεται σε σταθερή τηλεπαθητική επαφή με Αυτόν τον Δάσκαλο, ο οποίος του υπαγόρευσε το άρθρο Του. ]