Η οδός της συν-εργασίας Η οδός της συν-εργασίαςτου Δάσκαλου --, μέσω του Μπέντζαμιν Κρεμ, 9 Μαΐου του 2012
Μπορείτε, επίσης, να διαβάσετε σε μετάφραση μια επιλογή από τις ερωτοαπαντήσεις από το ίδιο τεύχος του Share International.
Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιήσουν τα οφέλη της, θα υιοθετήσουν φυσικά την συν-εργασία ως το πιο ευχάριστο και ευφυή τρόπο για την πρόοδό τους. Τούτο θα σημάνει το οριστικό τέλος των δυσκολιών και των εντάσεων του διαρκούς ανταγωνισμού, ο ζυγός του οποίου απομυζά τη χαρά της εργασίας και καταντά την κάθε ημέρα έναν αγώνα για επιβίωση. Φυσικά, υπάρχουν πολλοί που λατρεύουν την ανταγωνιστική διαπάλη, που βρίσκουν σε αυτήν το ερέθισμα που, για τους ίδιους, δίνει αξία στη ζωή, συγκρούοντας τα αδύναμα εγώ τους έναντι των υπολοίπων. Χρειάζονται τον ανταγωνισμό για να δηλώσουν τον εαυτό τους πρώτα πρώτα σε αυτούς τους ίδιους. Ωστόσο, στο αμέσως επόμενο διάστημα, οι άνθρωποι, ανταποκρινόμενοι όλο και περισσότερο στις ευεργετικές ενέργειες του Υδροχόου, θα συνειδητοποιήσουν το διχαστικό χαρακτήρα του ανταγωνισμού και με χαρά θα αποκτήσουν τη συνήθεια της συν-εργασίας. Με αυτό τον τρόπο ο κόσμος θα αποκομίσει τεράστια οφέλη, ενώ παράλληλα οι άνθρωποι θα εργάζονται μαζί ως ίσοι στα μυριάδες έργα αναδόμησης τα οποία αναμένουν την προσφορά όλων. Έτσι η οικουμένη θα μεταλλαχθεί από πρόθυμα χέρια. Έτσι ο καινούργιος κόσμος θα σφυρηλατηθεί.
Υδροχόος σημαίνει ενότητα, και μέσω του δικού του δώρου της συν-εργασίας αυτή η ενότητα σταδιακά θα εκδηλωθεί. Η ενότητα θα είναι το σήμα κατατεθέν της νέας εποχής.
Για αμέτρητες χιλιάδες χρόνια, ο ανταγωνισμός είχε παραμείνει αταλάντευτος. Πολλά είναι τα επιτεύγματα με τα οποία η συνήθεια του ανταγωνισμού εμπλούτισε την προσπάθεια προς το μέλλον, αλλά όσο σημαντικά κι αν είναι, δεν είναι τίποτα μπροστά στις δυνατότητες που η συν-εργασία θα μπορούσε να είχε επιτρέψει. Κατά τη διάρκεια των διαφόρων πολιτισμών που σηματοδότησαν την πρόοδο της ανθρωπότητας, οι υψηλότερες εμπνεύσεις ανάβλυσαν από συν-εργατικές προσπάθειες, φωτίζοντας το δρόμο στους ανθρώπους. Σήμερα η ανθρωπότητα έχει φθάσει σ’ ένα σημείο καμπής. Ο μόνιμα διερευνητικός νους του ανθρώπου και το ανταγωνιστικό του πνεύμα έφεραν το γένος στο πιο επικίνδυνο σημείο στην ιστορία του. Η επιθυμία για απόλυτη εξουσία, στην χονδροειδή υλιστική μορφή της, μας ‘χάρισε’ την ατομική βόμβα και μια ζωή γεμάτη δυστυχίες για πάρα πολλούς. Ο άνθρωπος απαιτείται, συνεπώς, να ακολουθήσει αυτόβουλα και με χαρά μια νέα πορεία που θα θέσει τέλος στην αντιπαλότητα και τον καταστροφικό πόλεμο, διαφορετικά θα αντιμετωπίσει την απόλυτη καταστροφή. Αυτή είναι η επιλογή που τίθεται σήμερα έμπροσθεν των ανθρώπων. Κάθε ένας πρέπει να σκεφτεί σοβαρά ποια πλευρά θα διαλέξει.
[Αυτό το άρθρο, μεταφρασμένο από το περιοδικό Share International του Ιουνίου του 2012 , είναι από ένα ανώτερο μέλος της Ιεραρχίας των Δασκάλων της Σοφίας. Το όνομά Του, γνωστό στους κύκλους του εσωτερισμού, δεν αποκαλύπτεται ακόμα. Ο Benjamin Creme, κύριος ομιλητής για την εμφάνιση του Μαϊτρέγια, βρίσκεται σε σταθερή τηλεπαθητική επαφή με Αυτόν τον Δάσκαλο, ο οποίος του υπαγόρευσε το άρθρο Του. ]