Σκέψεις πάνω στην ομαδική εργασία Σκέψεις πάνω στην ομαδική εργασίατου Δάσκαλου --, μέσω του Μπέντζαμιν Κρεμ, 5 Νοεμβρίου του 2012
Μπορείτε, επίσης, να διαβάσετε σε μετάφραση μια επιλογή από τις ερωτοαπαντήσεις από το ίδιο τεύχος του Share International.
Σοφός είναι εκείνος που μελετά όλες τις πλευρές ενός προβλήματος ή κατάστασης πριν καταλήξει σε συμπεράσματα και αναλάβει δράσεις που αργότερα θα μπορούσε να καταστεί υπαίτιος. Ο ανόητος δεν κάνει έτσι. Ο άνθρωπος που, υπό αυτή την έννοια, γρήγορα και απερίσκεπτα σχηματίζει γνώμη μπορεί να ενθουσιάζεται αμέσως αλλά, δυστυχώς, το ίδιο γρήγορα αρνείται και απορρίπτει. Του λείπει η υπομονή και ο ειρμός στη σκέψη. Τέτοιοι άνθρωποι τείνουν να διατηρούν για τον εαυτό τους υψηλό βαθμό αυτο-εκτίμησης που τους ωθεί στο να κρίνουν σκληρά τους άλλους. Συνήθως αγνοούν παντελώς την θυμαπάτη* που χαρακτηρίζει τις αποφάσεις και ενέργειές τους.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι εγγενώς άχρηστοι για ομαδική εργασία. Πράγματι, εάν οι περιστάσεις είναι ευνοϊκές, μπορούν με πολλούς τρόπους να αποβούν χρήσιμοι συν-εργάτες. Ωστόσο, όταν οι περιστάσεις έρχονται σε αντίθεση με τις προσδοκίες τους, μπορούν να γίνουν πολύ καταστροφικοί και δύσκολα αντιμετωπίσιμοι. Στους ομίλους σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πολλοί τέτοιοι που απειλούν τη πολύτιμη ενότητα του συνόλου.
Κοινό πρόβλημα στις ομάδες εργασίας αποτελούν εκείνοι που συμμετέχουν ελάχιστα σε αυτό που πασχίζει να καταφέρει η ομάδα και για αυτόν ακριβώς το λόγο εξαπολύουν στους υπόλοιπους συνεχή κριτική. Νιώθουν θυμό και φθόνο που οι άλλοι κάνουν περισσότερη και χρησιμότερη εργασία αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν το χρόνο τους για να επιτύχουν το ίδιο. Σπάνια συνειδητοποιούν ότι η συνεχής ροή της κριτικής τους είναι βαθιά καταστροφική για την ενότητα και την ευημερία της ομάδας.
Τέλος, υπάρχουν και εκείνοι που υπόσχονται ότι θα διαθέσουν το χρόνο και την ενέργειά τους, αλλά πολύ συχνά ανακαλύπτουν ότι, παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούν να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους. Πολλά είναι τα τεχνάσματα των με μισή καρδιά, μισο-εμπλεκόμενων αυτών ανθρώπων οι οποίοι βουτούν δειλά μόνο τα δάχτυλα των ποδιών τους στα δύσκολα νερά του αληθινού ομαδικού έργου. Αυτό, στην ιδανική περίπτωση, προέρχεται από την ψυχή και όπου συμμετέχει η ψυχή η εργασία, όσο επίπονη και αν είναι, γίνεται αποδεκτή με χαρά, χωρίς να αποτελεί βάρος ή θυσία, αλλά μια απλή πράξη υπηρεσίαςδοσμένη με προθυμία .