Η φωνή του λαού προαναγγέλλει το μέλλον

του Δάσκαλου --, μέσω του Μπέντζαμιν Κρεμ, 6 Ιουνίου του 2013

Μπορείτε, επίσης, να διαβάσετε σε μετάφραση μια επιλογή από τις ερωτοαπαντήσεις  από το ίδιο τεύχος του Share International.

Σε πολλούς καθίσταται όλο και προφανέστερο ότι η παρούσα οικονομική δομή του κόσμου καταρρέει και πρέπει να αλλάξει. Για παράδειγμα, οι οικονομίες των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ιαπωνίας είναι σε στασιμότητα· και η Κίνα, η μέχρι τώρα παγκόσμια ατμομηχανή, επιβραδύνεται. Μόνο η Ινδία, όπου εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν και να πεθαίνουν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας, και η Βραζιλία κρατούν ψηλά το λάβαρο της «επιτυχίας».

Βεβαίως, η παραπάνω είναι μια πολύ αποσπασματική εικόνα των οικονομιών των κρατών της γης, αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό αληθής η παρατήρηση ότι τα έθνη μαραζώνουν και δεν γνωρίζουν τον τρόπο για να ευημερήσουν. Τα παλιά τεχνάσματα δεν λειτουργούν πλέον: απόφοιτοι πανεπιστημίου αισθάνονται τυχεροί να εργάζονται σερβιτόροι σε μπαρ· οι φτωχοί είναι φτωχότεροι από ποτέ και επιβιώνουν χάρη στα κοινωνικά παντοπωλεία· η μεσαία τάξη αγωνίζεται να «διατηρήσει τα κεκτημένα»· οι πλούσιοι απολαμβάνουν περισσότερο πλούτο από ποτέ αλλά πιστεύουν ότι υπερ-φορολογούνται. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν, αλλά έχουν λάθος προτεραιότητες και οι μέθοδοι που ακολουθούν δεν σχετίζονται, πλέον, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος.

Όμως αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την κυβερνητική αδράνεια ή την εσφαλμένη αντίληψη βλέπουν καθαρά τις ανάγκες που έχουν. Αναζητούν ελευθερία, δικαιοσύνη, δουλειά και έναν ειρηνικό κόσμο στον οποίο οι οικογένειές τους να έχουν τη δυνατότητα να ευδοκιμήσουν. Τα αιτήματά τους ακούγονται όλο και περισσότερο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων μπορούν για λίγο ακόμα να συγκρατήσουν το θυμό και την απογοήτευσή από τη ζωή που τους έλαχε. Δεν εμπιστεύονται πλέον τα λόγια ή τις ενέργειες των κυβερνήσεων που γίνονται στο όνομά τους. Υπερβολικά συχνά και για πάρα πολλά χρόνια εξαπατήθηκαν και αποστερήθηκαν τα αναφαίρετα δικαιώματά τους. Το κατανοούν αυτό με απλό τρόπο αλλά καθαρά, χωρίς να εμπιστεύονται, πλέον, τις μηχανορραφίες των ισχυρών και πλουσίων. Η φωνή του λαού αντηχεί, λάθος - έχει ήδη αντηχήσει, και καλεί όλους να δηλώσουν τη θέση τους.

Οι άνθρωποι, χωρίς φόβο και με διαυγή κατανόηση, κοίταξαν στο μέλλον και είδαν τη δυνατότητα της εκπλήρωσης των προσδοκιών τους για ένα δίκαιο και ειρηνικό κόσμο. Ξέρουν ότι αυτό δεν θα συμβεί από μόνο του, αλλά ότι πρέπει, μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές τους, να εκφράσουν την ισχυρή βούλησή τους να το εκπληρώσουν. Γνωρίζουν, επίσης, ότι ο δρόμος μπορεί να είναι δύσκολος κι επικίνδυνος, αλλά ο στόχος είναι υπερβολικά πολύτιμος για να τον αφήσουν, διότι είναι η αδελφοσύνη, η δικαιοσύνη και η ειρήνη, καθώς και μια καλύτερη, απλούστερη και πιο αληθινή ζωή για όλους. Ξέρουν ότι καμία θυσία δεν είναι αρκετά μεγάλη για το επίτευγμα αυτό και είναι πρόθυμοι να πεθάνουν στο όνομά της.

Ούτως οι άνθρωποι της υφηλίου θα κληρονομήσουν τα αναφαίρετα δικαιώματά τους για την ελευθερία και την δικαιοσύνη που τους ανήκουν. Έτσι η φωνή του λαού θα αντηχήσει δυνατότερα και καθαρότερα κατά τους επόμενους μήνες και χρόνια.

* * *