Διδασκαλίες του Μαϊτρέγια
Η πρακτική της Αυτοπραγμάτωσης
Εντιμότητα του νου, ειλικρίνεια του πνεύματος και μη-προσκόλληση | Να είσαι αυτό που είσαι | Θεϊκό χέρι | Ερωτήσεις και απαντήσεις
Ένας από τους ευκολότερους τρόπους για να Με γνωρίσετε, λέει ο Μαϊτρέγια, είναι να είστε έντιμοι στο νου σας, ειλικρινείς στο πνεύμα σας, να τρέφετε το σώμα σας με σωστή τροφή και να εφαρμόζετε μη-προσκόλληση. Αυτό θα δημιουργήσει αρμονία. Όταν βιώνετε τον Εαυτό μέσα σας και καταλαβαίνετε ότι είστε μια αθάνατη οντότητα, εντελώς ξεχωριστή από το νου, το πνεύμα και το σώμα, τότε μαθαίνετε να χρησιμοποιείτε αυτούς τους ναούς του Κυρίου δημιουργικά, με εγρήγορση. Διεργασίες θεραπείας ακολουθούν αυτόματα."Σας δόθηκε νους, πνεύμα και σώμα", λέει ο Μαϊτρέγια, "για να εκφράζετε το Είναι και το Γίγνεσθαί Μου σε σκέψη, λόγο και πράξη". Κάθε πράξη που γίνεται με ανεντιμότητα του νου, με ανειλικρινές πνεύμα και με προσκόλληση είναι καταστροφική. Για παράδειγμα, όταν σκέφτεσαι ένα πράγμα, λες ένα άλλο, και κάνεις κάτι άλλο πάλι διαφορετικό, έχεις χάσει το δρόμο σου. Η εντιμότητα του νου οδηγεί σε έντιμο λόγο και έντιμη δράση. Αυτή η αρμονία οδηγεί στην ειρήνη και στην ευτυχία. "Είτε είσαι κλέφτης είτε άγιος", συμβουλεύει ο Μαϊτρέγια, "μπορείς ν' αρχίσεις αμέσως τώρα".
Αλλά ο κόσμος ρωτάει: "Πώς να ξεκινήσουμε; Πώς να κάνουμε πράξη την ειλικρίνεια;". Πάρτε μια έκφραση που χρησιμοποιείται συχνά: "είχαμε μια συζήτηση από καρδιά σε καρδιά". Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει να εκφράζεσαι όπως πραγματικά είσαι, να επικοινωνείς από το κέντρο – το δικό σου κέντρο – τον Εαυτό. Εφάρμοσέ το αυτό. Θα μεταμορφώσει και εσένα και τους γύρω σου.
Η καρδιά ποτέ δεν κηλιδώνεται ούτε αγγίζεται: είναι η έδρα της ψυχής. Ο νους είναι εκείνος που μας ξεστρατίζει. Η γαλήνη, η ευδαιμονία, η ευτυχία και η χάρη είναι οι ιδιότητες της καρδιάς. "Αν συντονίζεσαι στα 'αισθήματα της καρδιάς' μπορείς και βιώνεις τη φυσική σου αθωότητα, την αθωότητα που είχες σαν παιδί. Μην 'οραματίζεσαι' την καρδιά. Γιατί αυτό δεν είναι παρά ο νους που αναζητάει την πηγή του φωτός μ' ένα φακό".
Ο Μαϊτρέγια διδάσκει ότι ο καθένας μας χρειάζεται έναν "έσω χώρο", εκεί όπου κανένας δεν τον κατευθύνει, κανένας δεν του λέει πού να πάει και τι να κάνει. Κανένας δεν μπορεί να σε οδηγεί. Έχεις γεννηθεί για να έχεις επίγνωση του εαυτού σου, για να γνωρίζεις το Δάσκαλο εντός σου. Ο εσωτερικός σου χώρος είναι ιερός. Είναι εκεί όπου όλα τα πράγματα, όλα τα προβλήματα, διαλύονται. Είναι εκεί που πηγαίνεις όταν λες στους άλλους ότι έχεις κουραστεί και φοβηθεί και 'απαυδήσει', όταν θέλεις να σ' αφήσουν στην ησυχία σου για να βρεις το δικό σου χώρο.
Σύμφωνα με τον Μαϊτρέγια, "αυτός ο χώρος σού δόθηκε ώστε η σύγχυση και το χάος γύρω σου να διαλύονται. Δεν πρέπει ποτέ να παραδίνεις αυτό το χώρο σε κανέναν άλλο παρά μόνο στον αληθινό σου Εαυτό. Ο διαλογισμός είναι στην πραγματικότητα ένα ταξίδι επιστροφής σ' αυτό το χώρο για να βρεις ειρήνη κι ευτυχία".
* * *
Να είσαι αυτό που είσαι
"Να είσαι αυτό που είσαι" μας λέει. "Μην ακολουθείτε ο ένας τον άλλο. Αν εφαρμόζετε εντιμότητα του νου, ειλικρίνεια του πνεύματος και μη-προσκόλληση, θα γνωρίσετε τον Εαυτό σας, θα γνωρίσετε Εμένα, θα γνωρίσετε τον Κύριο". Αν ακολουθείς άλλους αντί να είσαι ο εαυτός σου, χάνεις τη λάμψη σου και δεν μπορείς ν' αντανακλάς το φως της ατομικότητας. Χωρίς αυτό το φως, δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος στη ζωή.
Το ν' ακολουθείς κάποιον άλλο σημαίνει ότι αντιγράφεις, μιμείσαι ή ταυτίζεσαι με κάποιον άλλο, ξεχνώντας τον πραγματικό σου Εαυτό. Για παράδειγμα, πάρτε τους δημοφιλείς καλλιτέχνες του θεάματος. Πολλοί θαυμαστές τους προσπαθούν να ντύνονται και να συμπεριφέρονται σαν κι αυτούς. Αυτό δεν οδηγεί σε ευτυχία ή ολοκλήρωση.
Έργο του Δασκάλου είναι να αφυπνίσει τον εντός Εαυτό. Όταν κι εσύ, με τη σειρά σου, γνωρίσεις τον Εαυτό σου, θα μπορείς να αφυπνίζεις άλλους. Το ν' αφυπνίζεις κάποιον άλλο δεν σημαίνει να ρίχνεις τη σκιά σου πάνω του. Όταν ο Εαυτός αφυπνιστεί, η ανάπτυξη του ατόμου ακολουθεί φυσικά κι αβίαστα: το άτομο εκπληρώνει το δικό του προορισμό και απολαμβάνει τις ευλογίες του Κυρίου. Ο ρυθμός ανάπτυξης κάθε ατόμου μπορεί, έτσι, να γίνεται σεβαστός. "Αφησε τον ειδωλολάτρη να πιστεύει στην πέτρα, γιατί χωρίς τον Κύριο δεν υπάρχει πέτρα". Αυτό που έχει σημασία είναι η σωστή σχέση ανάμεσα στον Εαυτό και στο νου, το πνεύμα και το σώμα.
"Μην παραδίνεις τον αυτοσεβασμό σου, την αξιοπρέπειά σου σε άλλους. Τη στιγμή που παραδίνεις τον εαυτό σου σε κάποιον άλλο εαυτό γίνεσαι 'ζόμπι'. Μην αφήνεις ούτε μια σκιά να σε κυριέψει". Ο Μαϊτρέγια έδωσε το ακόλουθο παράδειγμα: "Αν η προσωπικότητα ενός φωτισμένου ανθρώπου πέσει πάνω σ' ένα παιδί που δεν είναι ακόμα προετοιμασμένο, τι συμβαίνει; Η προσωπικότητα αυτού του παιδιού σβήνει. Το παιδί γίνεται σαν κάρβουνο. Εφαρμόστε το αυτό σε πολλούς πολιτικούς και τα παιδιά τους. Τα παιδιά δεν μπορούν να προοδεύσουν. Δεν έχουν καμιά αίσθηση ελευθερίας και είναι ανίκανα να εκφράσουν τον εαυτό τους". Γι'αυτό "μην επιτρέπεις σε κανένα να ρίξει τη σκιά του πάνω σου. Ένας Δάσκαλος δίνει εμπειρίες, αλλά δεν ρίχνει τη σκιά του".
"Κράταγε το νου σου ανοιχτό", λέει ο Μαϊτρέγια. "Απολάμβανε τη ζωή. Όταν απολαμβάνεις τη ζωή, κάθεσαι στην ακρογιαλιά κοιτώντας τον πλατύ ωκεανό. Εκείνη τη στιγμή βιώνεις γαλήνη, ηρεμία, μη-προσκόλληση μέσα σου. Δε σκέφτεσαι τον τραπεζικό σου λογαριασμό εκείνη τη στιγμή. Κανένας δεν σου κάνει κήρυγμα εκείνη τη στιγμή. Το δώρο της ζωής ανθίζει μέσα σου. Βίωσέ το αυτό και θα συνειδητοποιήσεις ότι είσαι ένα μοναδικό πρόσωπο. Είσαι μοναδικός σ' αυτή τη δημιουργία.
Ό,τι κι αν κάνεις στη ζωή, διδάσκει ο Μαϊτρέγια, εφάρμοζε μη-προσκόλληση και θα πετύχεις ισορροπία. Θα βιώνεις τις δυνάμεις της ζωής να περνούν μέσ' από το νου, το πνεύμα και το σώμα σου αλλά δεν θα γίνεσαι έρμαιό τους. "Όταν το κάνεις αυτό, τότε ανοίγεται το 'τρίτο μάτι' και θα μπορείς να διαισθάνεσαι τι συμβαίνει γύρω σου και να προβλέπεις γεγονότα"*. Είναι το πεπρωμένο και η εξέλιξη του καθενός να φτάσει σ' αυτή την κατάσταση.
Απόσπαση (μη-προσκόλληση) είναι η διεργασία μέσ' από την οποία ο άνθρωπος παύει να ταυτίζεται με την υλική άποψη (το σώμα), με την άποψη της σκέψης (το νου) και με την άποψη της ενέργειας ή δύναμης (το πνεύμα), και φτάνει έτσι στο σημείο να γνωρίσει και να γίνει ο πραγματικός του Εαυτός.
Αυτός ο Εαυτός δεν έχει τέλος. Η συνειδητότητα δεν έχει τέλος. Αλλά ο νους, το πνεύμα και το σώμα έχουν αρχή και τέλος. Οι νόμοι της δημιουργίας ενυπάρχουν στο νου. Η ενέργεια του σύμπαντος ενυπάρχει στο πνεύμα, και το πεδίο όπου συντελείται η υλοποίηση της δημιουργίας είναι το φυσικό σώμα. Όταν είμαστε χωρίς προσκόλληση, ο Εαυτός βιώνει τα φαινόμενα του νου, του πνεύματος και του σώματος, αλλά δεν προσκολλάται στις θαυματουργές δυνάμεις που έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν ο νους, το πνεύμα και το σώμα – αυτά τα τρία οχήματα.
Πράγματι, όταν ο Εαυτός παρατηρεί τις δυνάμεις του Θεού, η μη-προσκόλληση είναι εκείνη που σώζει τον Εαυτό από τον εγκλωβισμό του στις δουλείες της ζωής.
Αν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου ως τον Εαυτό, μπορεί να προσκολληθείς στο σώμα, το νου ή το πνεύμα. Αν είσαι προσκολλημένος στο σώμα, θα διαπιστώσεις ότι οι υλικές επιθυμίες και οι εντρυφήσεις των αισθήσεων δεν έχουν τέλος. Η απληστία μεγαλώνει, η αναζήτηση συνεχίζεται, και η ικανοποίηση πάντα σου διαφεύγει. Όταν είσαι χωρίς προσκόλληση, ο Εαυτός βιώνει αυτές τις δυνάμεις και αφήνει να εκπληρωθεί ο θεϊκός σκοπός. Αν ιδιοποιείσαι αυτές τις δυνάμεις, όχι μόνο τις καταχράσαι, αλλά και τις στρέφεις προς λάθος κατεύθυνση και παρεμβαίνεις στη λειτουργία τους .
Για παράδειγμα, οι αληθινοί πνευματικοί θεραπευτές αφήνουν τον Κύριο να λειτουργεί μέσ' απ' αυτούς, αλλά παραμένουν αποστασιοποιημένοι και από την αιτία (τη βούληση του Κυρίου) και από το αποτέλεσμα (τη θεραπεία ενός συγκεκριμένου ατόμου). Γι' αυτό είναι σπουδαίο να παραμένεις χωρίς προσκόλληση απέναντι τόσο στην επιτυχία όσο στην αποτυχία. Μερικά άτομα θεραπεύονται: άλλα όχι. Αν δεν διεκδικείς τίποτα για τον εαυτό σου, η περηφάνια δεν μπορεί να ευδοκιμήσει και όλα κατευθύνονται σύμφωνα με τον πνευματικό νόμο. Δεν θεραπεύεις εσύ: ο Κύριος θεραπεύει. Ο Εαυτός το γνωρίζει αυτό. Ασκησε το έργο σου χωρίς προσκόλληση και άφησε το αποτέλεσμα στον Κύριο.
Το να μάθεις μη-προσκόλληση είναι μια τέχνη. Μ' αυτήν ο επιστήμονας θα μάθει τους νόμους της Φυσικής και της Χημείας (τους νόμους της δημιουργίας) και θα τους εφαρμόσει, δημιουργώντας πράγματα που αποτελούν έργα του Θεού. Ο καλλιτέχνης, παρατηρώντας χωρίς προσκόλληση, θα μπορέσει να περιγράψει το Θεό μέσ' από τα δικά του βιώματα. Είμαστε όλοι παρατηρητές σε τούτη την απέραντη δημιουργία. Αν παρατηρούμε με μια δυνατή αίσθηση μη-προσκόλλησης, θα βρούμε σ' αυτήν ομορφιά, ισορροπία, αρμονία.
Το να είσαι έντιμος, ειλικρινής και χωρίς προσκόλληση σημαίνει να βιώνεις ενότητα με το Θεό. Αλλά πολύ συχνά αυτή η ενότητα ερμηνεύεται από τους ανθρώπους σα μοναξιά και σαν κάτι που προξενεί φόβο. Αλλά το συναίσθημα της μοναξιάς είναι κατά βάθος η υπέρτατη ευλογία, λέει ο Μαϊτρέγια, γιατί δείχνει ότι το άτομο προσεγγίζει την ενότητα με τον Κύριο.
Η μη-προσκόλληση είναι η ισχυρότερη "ουσία". Γίνεται τόσο δραστική, ώστε καθιστά τον Εαυτό απρόσβλητο από τις διεργασίες και τις διαδικασίες που εξελίσσονται στο νου, το πνεύμα και το σώμα. Όσο υπάρχει προσκόλληση δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία.
Ακόμα κι ένας κλέφτης μπορεί να βιώσει την εγρήγορση που έρχεται με την μη-προσκόλληση. Αν έρθει να σε βρει ένας κλέφτης, μην του κάνεις κήρυγμα: δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Δίδαξέ τον να είναι έντιμος σχετικά μ' αυτό που κάνει. Ο κλέφτης σιγά-σιγά θ' αποχτήσει μη-προσκόλληση. Η μη-προσκόλληση επιτρέπει να γίνουν καθαρότερα τα μυστήρια της ζωής, και ο κλέφτης, χάρη στη μη-προσκόλληση, συνειδητοποιεί τελικά ότι ο νους του αντιδρά σ' έναν ιδιαίτερο σχηματισμό σκέψης.
* * *
Θεϊκό χέρι
Ο Μαϊτρέγια λέει: "Ακόμα και όταν κλέβεις, να ξέρεις ότι χωρίς το θεϊκό χέρι του Κυρίου δεν θα μπορούσες να κλέψεις". Ο Εαυτός απλώς βιώνει, παρίσταται ως μάρτυρας. Σιγά-σιγά, ο Εαυτός συνειδητοποιεί ότι αυτός είναι ο κύριος. Σιγά-σιγά, ο Εαυτός αρχίζει να ελέγχει το νου, το πνεύμα και το σώμα.
Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του πλούτο, που κανένας δεν μπορεί να του τον πάρει. Αυτός ο πλούτος είναι η Αυτοπραγμάτωση – η πραγμάτωση του Εαυτού. Οι άνθρωποι θέλουν να έρθει κάποιος και να τους ελευθερώσει απ' όλα τους τα βάσανα. Αλλά η μη-προσκόλληση είναι εκείνη που σας ελευθερώνει από τα βάσανα. "Η ελεύθερη βούληση είναι το πιο σπουδαίο πράγμα που σας έχει δοθεί, και το πεπρωμένο σας είναι να είσαστε ελεύθεροι". Έτσι η προσκόλληση είναι απώλεια της ελευθερίας. Η μη-προσκόλληση είναι ελευθερία.
Στην παιδική ηλικία είμαστε χωρίς προσκόλληση. Αλλά καθώς μεγαλώνουμε, αν αναπτύξουμε προσκόλληση, χάνουμε την ομορφιά της ζωής. Ο Κύριος έρχεται και πάλι, στα γεράματά μας, να μας ελευθερώσει. Την ημέρα που ο Εαυτός μέσα μας είναι ελεύθερος από τις καταπονήσεις και τις πιέσεις που είναι έμφυτες στις διεργασίες τού είναι και του γίγνεσθαι, και παρ' όλ' αυτά εκπληρώνει το καθήκον Του χωρίς προσκόλληση, τότε η Βασιλεία του Κυρίου βιώνεται από τον Εαυτό στην καρδιά. "Όταν μένεις χωρίς επιθυμίες, όλα τα φορτία της ζωής φεύγουν από τους ώμους σου".
Αν θέλεις να Με γνωρίσεις, λέει ο Μαϊτρέγια, πρέπει να παραιτηθείς απ' όλες τις προσκολλήσεις σου. Αυτή η διδασκαλία γίνεται εύκολα κατανοητή, αλλά είναι δύσκολο να τη θέσεις σ' εφαρμογή στις δραστηριότητές σου, γιατί χρειάζεσαι πειθαρχία. Μια εμπειρία του Κυρίου μπορεί να σε βοηθήσει ν' αναπτύξεις μη-προσκόλληση. Όταν ο Εαυτός οδηγηθεί μακριά από το νου, το πνεύμα και το σώμα (έστω και για μια στιγμή), αυτή και μόνη η εμπειρία είναι αρκετή. Ο Μαϊτρέγια λέει: "Αυτά δεν είναι φιλοσοφία. Σας διδάσκω ζωντανά πράγματα, όχι 'παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα'. Αν εφαρμόζετε εντιμότητα του νου, ειλικρίνεια του πνεύματος και μη-προσκόλληση όσο ζείτε, μπορείτε ν' αγκαλιάσετε την ολότητά Μου μέσα σε μια και μόνο γέννηση".
Η μη-προσκόλληση μάς αποδεσμεύει από τις κυκλικές αλληλουχίες αιτίας και αποτελέσματος – τις αλληλουχίες του κάρμα – που διέπουν τη ζωή μας. Αλλά όσον καιρό έχουμε προγραμματισμούς, αυτά τα κυκλικά σχήματα επαναλαμβάνονται. Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Μαϊτρέγια, κάθε τι που έχει υλοποιηθεί λέγεται "πράκριτι" (prakriti). Αυτή η σανσκριτική λέξη αναφέρεται στην υλική δραστηριότητα ή στην ύλη γενικά, αλλά "οι πράκριτι" στον πληθυντικό σημαίνουν επίσης εκείνες τις ανθρώπινες δραστηριότητες που είναι αποτέλεσμα της διαμόρφωσής μας, του "προγραμματισμού" μας, των εξαρτημένων ανακλαστικών μας. Πράκριτι είναι η "δεύτερη φύση" μας. Προς το παρόν, αυτή η δεύτερη φύση ελέγχει το νου, το πνεύμα και το σώμα. Καθώς η συνειδητότητα αναπτύσσεται, η δύναμη της δεύτερης φύσης λιγοστεύει. Αλλά όσο μας ελέγχει η δεύτερη φύση μας δεν μπορούμε να καταλάβουμε την τέχνη της ύπαρξης. Ο Μαϊτρέγια εμπνέει την ανθρωπότητα να εκπληρώσει τον προορισμό της, που είναι να ελευθερωθεί απ' αυτή τη δεύτερη φύση μέσ' από την ανάπτυξη της επίγνωσης.
Αυτή η διδασκαλία ενσωματώνεται στη βιβλική ιστορία του Κήπου της Εδέμ, όπου ο Αδάμ και η Εύα είχαν εντολή να μη φάνε από τον καρπό του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού. Σύμφωνα μ' αυτή την ερμηνεία, το φίδι που έβαλε σε πειρασμό τον Αδάμ και την Εύα είναι σύμβολο των 'πράκριτι', δηλαδή της διαμόρφωσης, του προγραμματισμού – που είναι το αντίθετο της ελευθερίας. Από τη στιγμή που 'τρως' τη γνώση (μια πράξη κτητική) αντί ν' αντιμετωπίζεις τη γνώση με συνειδητότητα (οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν πρέπει να 'αρπάζεις'), παύεις να είσαι ελεύθερος.
Όταν ο Ιησούς πήγαινε σε διάφορα μέρη κηρύσσοντας "αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν", δίδασκε επίσης και την εντιμότητα και την ειλικρίνεια, γιατί αυτά δημιουργούν αγάπη μέσα σου. Οι ραβίνοι πήγαιναν στη Μαρία για να παραπονεθούν ότι ο γιος της δίδασκε πράγματα που δεν ευθυγραμμίζονταν με τη δική τους διδασκαλία. Η Μαρία ρωτούσε τον Ιησού γιατί δίδασκε μ' αυτό τον τρόπο. Μερικές φορές είχαν λογομαχίες. Αν θύμωναν, η Μαρία μπορεί να σκεφτόταν "ο γιος μου είναι τρελός". Αυτό είναι προγραμματισμός.
Ο προγραμματισμός είναι σαν έν' αυγό. Από τη στιγμή που ολοκληρωθεί η επώαση, η ζωή μέσα στ' αυγό σπάζει το κέλυφος και βγαίνει έξω. Όταν ο προγραμματισμός σπάσει, υπάρχει μια αίσθηση ανακούφισης. Ο προγραμματισμός μπορεί να σπάσει με εγρήγορση ή χωρίς εγρήγορση. Όταν σπάσει χωρίς εγρήγορση, το αποτέλεσμα είναι ένα σοκ. Έχει τόση δύναμη που μπορεί ακόμα και να καταστρέψει μέρος της μνήμης. Η ενέργεια που εγκλείεται στον προγραμματισμό είναι σαν την τρομαχτική ενέργεια που εγκλείεται σ' ένα ηφαίστειο. Το πεπρωμένο του προγραμματισμού είναι να σπάσει. Κανένας δεν μπορεί να παραμείνει προγραμματισμένος για πάντα. Γι' αυτό ο Μαϊτρέγια λέει: "Μένετε χωρίς προσκόλληση και τότε δεν θα είστε προγραμματισμένοι".
Απόσπαση σημαίνει ότι ο Εαυτός χρησιμοποιεί την ενέργεια. Προσκόλληση σημαίνει ότι η ενέργεια χρησιμοποιεί τον Εαυτό. Όταν η ενέργεια χρησιμοποιεί τον Εαυτό, οι συνέπειες είναι καταστροφικές. Η δημιουργία έχει ενέργεια και αν η ενέργεια διαταραχθεί μπορεί να συγκλονίσει τον κόσμο μας, ακόμα και να τον συντρίψει, λέει ο Μαϊτρέγια. "Πρέπει κανείς να είναι προσεχτικός με την ενέργεια. Αν προσπαθήσεις να την κάνεις χτήμα σου, θα σε καταστρέψει. Μπορεί να είσαι καλός στα μαθηματικά και να γίνεις ένας πρώτης τάξεως μαθηματικός. Αλλά τι συμβαίνει; Μπορεί να γίνεις ανισόρροπος αν δεν υπάρχει ισορροπία στο διανοητικό επίπεδο. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν απορροφηθείς με τον πνευματισμό. Μπορεί να σου γίνει έμμονη ιδέα.
"Μείνε χωρίς προσκόλληση και χρησιμοποίησε αυτή την ενέργεια με νοημοσύνη. Η ζωή είναι ισορροπία και ισοζύγιασμα".
Μετά το περιβάλλον, η κατανόηση της ενέργειας είναι η κορυφαία προτεραιότητα στον κόσμο τώρα. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρώπινης φυλής, οι άνθρωποι θ' αποχτήσουν συνείδηση της ενέργειας στη ζωή τους. Αν και κανένας δεν ξέρει από πού προέρχεται αυτή η ενέργεια, ούτε πού πάει μετά το θάνατο, όλοι τη βιώνουν στη διάρκεια της ζωής τους.
Σε ακραίες περιπτώσεις, η ενέργεια είναι εκείνη που σπρώχνει το φονιά να πιάσει ένα μαχαίρι και να σκοτώσει έναν άλλον. Αλλά ο φονιάς, μη έχοντας συνείδηση αυτής της ενέργειας, αναρωτιέται τι τον ανάγκασε να πράξει έτσι. Σ' ένα άλλο ακραίο παράδειγμα, ένας γιόγκι νιώθει ένα ξαφνικό κύμα δημιουργικής ενέργειας που τον ωθεί σε άγνωστες περιοχές της ζωής όπου έχει στη διάθεσή του ψυχικές (υπερφυσικές) ικανότητες. Αλλά ο γιόγκι δεν επηρεάζεται, γιατί η εκπαίδευσή του τον βοηθάει να παραμένει χωρίς προσκόλληση. Δεν καταλαμβάνεται από την ενέργεια.
Χωρίς αυτή την ενέργεια τίποτα δεν μπορεί να συμβεί και χωρίς αυτήν κανένας από μας δεν μπορεί να εκπληρώσει το προορισμό του. Όπως ακριβώς η ανθρωπότητα έχει αποχτήσει επίγνωση του περιβάλλοντος κι ελέγχουμε την τροφή πριν να τη φάμε, έχοντας συνείδηση της υγείας μας, έτσι θ' αποχτήσουμε συνείδηση και αυτής της ενέργειας. Αυτή η ενέργεια πρέπει να κατανοηθεί. Τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει την ανθρώπινη φυλή. Από τη στιγμή που αυτή η ενέργεια θα τεθεί σε κίνηση, μπορεί να καθοδηγείται και να χρησιμοποιείται δημιουργικά.
Αν όμως τεθεί σε κίνηση στα τυφλά, όπως σε μερικά επιστημονικά ή παραψυχολογικά πειράματα, καταστρέφει. Για παράδειγμα, άνθρωποι μπορεί ξαφνικά να τρελαθούν και να σκοτώσουν, γιατί υπάρχει πολύ λίγος "χώρος" ανάμεσα σ' αυτά τα συμβάντα σύμφωνα με το Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος. Αυτή η ενέργεια μπορεί να εξωθήσει τον Εαυτό σε καταστάσεις όπου παγιδεύεται μέσα στο νου.
Αλλά τι είναι ο νους; Δεν είναι τίποτα λιγότερο από την κυανοτυπία της δημιουργίας, είπε ο συνεργάτης. Ο νους δεν είναι προσωπικός. Είναι οικουμενικός, όπως η ενέργεια. Στην πνευματική γλώσσα, η ενέργεια είναι το Πνεύμα, ενώ ο νους είναι το Αγιο Πνεύμα. Ο Δάσκαλος (ο Μαϊτρέγια) λέει ότι ο νους είναι σαν ένα πνεύμα (ένα φάντασμα), γιατί μπορεί να παρουσιάζεται με οποιαδήποτε μορφή. Μπορεί να γίνει ανθρώπινο ον, φίδι ή φωτιά. Το κάθε τι και τα πάντα στην πλάση ενυπάρχουν στο νου. Αν ο Εαυτός, υποκινούμενος από την ενέργεια, πιαστεί στην παγίδα του νου, εμπλέκεται στην κυκλική εξέλιξη που είναι γνωστή ως κάρμα (αιτία και αποτέλεσμα).
Ωστόσο, ο Εαυτός χρειάζεται να περάσει μέσ' από τις εμπειρίες του νου προκειμένου να εξελιχτεί και να φτάσει στην πλήρη Αυτοπραγμάτωση. Ο νους, βέβαια, μπορεί να ενεργεί σα Θεός και να ελέγχει και να χειραγωγεί την ενέργεια για να πετυχαίνει οτιδήποτε. Αλλά αυτές οι παραψυχικές ή μαγικές ικανότητες μπορεί να είναι πολύ καταστροφικές. Καθώς η εγρήγορση μεγαλώνει, καθοδηγεί τον Εαυτό, ο οποίος μπορεί τότε να χρησιμοποιεί το νου, το πνεύμα και το σώμα με νοημοσύνη. Το να εξισορροπούμε την ενέργεια και το περιβάλλον είναι το κλειδί της σωτηρίας.
* * *
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
με τον Μπέντζαμιν Κρεμ
Ε. Δεν καταλαβαίνω τι εννοεί ο Μαϊτρέγια όταν μιλάει για τη "δεύτερη φύση" μας: "Προς το παρόν, η δεύτερη φύση σας εξουσιάζει το νου, το πνεύμα και το σώμα". Μήπως χρησιμοποιεί τον όρο "δεύτερη φύση" ως ισοδύναμο με το αστρικό σώμα;Α. Ως "δεύτερη φύση" πιστεύω ότι ο Μαϊτρέγια εννοεί την επιθυμητική αρχή, τον ενστικτώδη και αστρικό μηχανισμό των οχημάτων της προσωπικότητας. Προς το παρόν, οι περισσότεροι άνθρωποι κατευθύνονται από την επιθυμητική αρχή. Με τη βαθμιαία αποταύτιση από τη δράση αυτής της αρχής, αναπτύσσεται η αυτο-επίγνωση που οδηγεί τελικά στην Αυτοπραγμάτωση, την Απελευθέρωση ή "Μοκσά" (Moksha).
Ε: Σε τι διαφέρει η "εντιμότητα του νου" από την "ειλικρίνεια του πνεύματος";
Α: Όπως εγώ το καταλαβαίνω, το να είσαι ειλικρινής στο πνεύμα σημαίνει να έχεις μια γενική στάση ειλικρίνειας, δηλαδή να είσαι άμεσος, ανοιχτός, αυθόρμητος κι εγκάρδιος ως μια κανονική έκφραση του τρόπου που βιώνεις τη ζωή. Εντιμότητα του νου σημαίνει, πιστεύω, την ικανότητα να είσαι αληθινός στην έκφραση και στη σκέψη σου. Σα μια φυσική στάση ζωής, δεν πρέπει να εξαπατούμε τον εαυτό μας ή τους άλλους νομίζοντας πως είμαστε κάτι άλλο απ' αυτό που είμαστε. Φυσικά, αυτά τα δύο συνδέονται στενά μεταξύ τους, είναι αλληλένδετα: το ένα γεννάει το άλλο.
(*) (Σημείωση του εκδότη: Το "τρίτο μάτι" δεν είναι ένα μάτι υλικό: είναι το όνομα που έχει δοθεί σ' ένα κέντρο (στρόβιλο) ενέργειας στο κεφάλι. Είναι το αποτέλεσμα της αλληλενέργειας ανάμεσα στο κέντρο της κορυφής του κεφαλιού και στο κέντρο άζνα – που βρίσκεται ανάμεσα στα φρύδια).
Η τέχνη της Αυτοπραγμάτωσης | Αλλα σχετικά άρθρα
* * *