Η Πνευματική Ιεραρχία και οι Δάσκαλοι της Σοφίας: Α Β Γ

Η Πνευματική Ιεραρχία και οι Δάσκαλοι της Σοφίας

Του Μπέντζαμιν Κρεμ

Είναι φανερό πως ο άνθρωπος έχει κάνει τεράστια πρόοδο από τις πρωτόγονες καταβολές του. Κάθε πολιτισμός και κουλτούρα βλέπει την ανθρωπότητα να κάνει ένα ακόμα βήμα προς την πραγμάτωση των δυνατοτήτων της. Πολλοί πιστεύουν ότι, από πολλές χιλιετηρίδες, αυτή η εξελικτική πορεία κατευθύνεται, με βάση ένα Σχέδιο, από εκείνους τους περισσότερο εξελιγμένους ανθρώπους που είναι γνωστοί στους εσωτεριστές ως η Πνευματική Ιεραρχία των Δασκάλων. Η ιστορία της ανθρωπότητας μπορεί να ιδωθεί ως η ανταπόκρισή της στις ιδέες που αποδεσμεύονται διαδοχικά στον κόσμο από τους Δασκάλους για να προκαλέσουν τις προόδους σε γνώση και σοφία, και που έκφρασή τους είναι οι δημιουργικές τέχνες, η επιστήμη, η πολιτική και η θρησκεία.

Σε κάθε εποχή, από το πνευματικό αυτό κέντρο αναδύθηκαν διδάσκαλοι για να δώσουν στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να κάνει το επόμενο βήμα της εξέλιξής της· μας είναι γνωστοί, μεταξύ άλλων, ως ο Ηρακλής, ο Ερμής, ο Ράμα, ο Μίθρα, ο Βυάσα, ο Σανκαρατσάρυα, ο Κρίσνα, ο Βούδας και ο Χριστός. Όλοι τους τέλειοι άνθρωποι στην εποχή τους, όλοι τους υιοί του ανθρώπου που έγιναν Υιοί του Θεού, γιατί αποκάλυψαν την έμφυτη θεϊκότητά τους.

Είναι οι θεματοφύλακες ενός Σχεδίου για την εξέλιξη της ανθρωπότητας και των βασιλείων της φύσης. Αυτό το Σχέδιο εκπληρώνεται με τη μεσολάβηση της εσωτερικής Ιεραρχίας των Δασκάλων, που βρίσκεται πίσω απ' όλα τα παγκόσμια γεγονότα και αποτελεί την αόρατη κυβέρνηση του πλανήτη (αόρατη, επειδή είναι άγνωστη). Οι Δάσκαλοι της Σοφίας είναι τα μέλη εκείνα της ανθρώπινης οικογένειας που έκαναν το ταξίδι της εξέλιξης πριν από μας· που έχοντας τελειοποιηθεί, ανεβαίνοντας τα ίδια σκαλοπάτια που κι εμείς ανεβαίνουμε, επωμίστηκαν την ευθύνη να καθοδηγήσουν εμάς τους άλλους προς το ίδιο αυτό επίτευγμα. Αυτοί—ή οι προκάτοχοί Τους—βρίσκονται πίσω απ' ολόκληρη την εξελικτική πορεία, οδηγώντας και βοηθώντας τους ανθρώπους, μέσ' από μια βαθμιαία διεύρυνση της συνείδησης, ν' αποκαλύψουν σταδιακά την έμφυτη θεϊκότητά τους και να γίνουν, όπως και οι Δάσκαλοι, θεϊκά, τελειοποιημένα ή φωτισμένα Όντα.

Η εσωτερική διεργασία που είναι γνωστή ως Μύηση είναι το επιστημονικό μονοπάτι προς αυτή την τελειοποίηση, προς το σημείο όπου ο άνθρωπος ενώνεται και γίνεται ένα με την Πηγή του. Αυτό το μονοπάτι προς την τελειοποίηση σημαδεύεται από πέντε μείζονες βαθμίδες ή σημεία κρίσης και έντασης. Κάθε μύηση προκαλεί μια τεράστια διεύρυνση της συνειδητότητας, η οποία φέρνει μια όλο και βαθύτερη και πληρέστερη όραση και γνώση της αληθινής φύσης της πραγματικότητας.

Ένας Δάσκαλος, δηλαδή ένας μύστης που έχει πάρει την πέμπτη μύηση, δεν έχει πια ανάγκη από άλλη εμπειρία ενσάρκωσης στη Γη. Η απόφασή Του να παραμείνει στη Γη οφείλεται στην επιθυμία Του να υπηρετήσει το Σχέδιο και όχι σε προσωπικό κάρμα.

Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστέψουμε ότι πολλές—αν όχι όλες—οι μεγάλες μορφές της ανθρώπινης ιστορίας ήταν συνειδητοί μύστες κάποιου βαθμού: τέτοια παραδείγματα είναι ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας· ο Σαίξπηρ, ο Δάντης και ο Βάκων· ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Παράκελσος και ο Μότσαρτ· ο Ασόκα, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος κι ο Αβραάμ Λίνκολν. Όλοι τους έκαναν φανερή, στη ζωή ή στα γραπτά τους, μια γνώση άλλων, ανώτερων επιπέδων συνειδητότητας, μια επίγνωση του κόσμου του νοήματος και μια αίσθηση εσωτερικής σύνθεσης.

Η μυστηριώδης μορφή του Κόμη του Σεν Ζερμέν, που αναγνωρίστηκε φανερά ως δάσκαλος και μύστης σε όλες τις αυλές της Ευρώπης του 18ου αιώνα, είναι ένας από τους λίγους Δασκάλους της Σοφίας που έζησαν εξωτερικά στον καθημερινό κόσμο. Και στο Βρετανικό Μουσείο φυλάσσονται τώρα ορισμένες επιστολές, σταλμένες από εκείνους τους Δασκάλους που βρίσκονταν πίσω από την ίδρυση της Θεοσοφικής Εταιρίας. Μερικές από τις επιστολές αυτές παρουσιάστηκαν σε έκθεση το Νοέμβριο του 1975, με την ευκαιρία της εκατοστής επετείου από την ίδρυση της εταιρίας.

Οι περισσότεροι από τους φωτισμένους αυτούς ανθρώπους ζουν στα μακρινά όρη και στις ερημικές περιοχές του κόσμου και σπάνια έρχονται σ' επαφή με τον κόσμο, επιτελώντας το έργο Τους μέσω των μαθητών Τους, με τους οποίους επικοινωνούν τηλεπαθητικά.

Η ύπαρξή Τους αποκαλύφτηκε για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή από την Ε. Π. Μπλαβάτσκι—συνιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρείας—από το 1875 ήδη. Μια πιο λεπτομερής περιγραφή των Δασκάλων και του έργου Τους δόθηκε από την Αλίκη Μπέιλι στα χρόνια από το 1919 ώς το 1949. Στο βιβλίο της “Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας”, η Μπέιλι αποκαλύπτει την ύπαρξη ενός σχεδίου για την επιστροφή αυτής της ομάδας φωτισμένων ανθρώπων για εργασία και δράση στο φυσικό επίπεδο. Υποστηρίζω πως η επιστροφή αυτή έχει ήδη αρχίσει.

Στην εσωτερική παράδοση, Χριστός δεν είναι το όνομα ενός ατόμου, αλλά ενός αξιώματος της Ιεραρχίας. Ο τωρινός κάτοχος αυτού του αξιώματος, ο Κύριος Μαϊτρέγια, το ανέλαβε πριν από δυο χιλιάδες εξακόσια χρόνια και εμφανίστηκε στην Παλαιστίνη μέσω του Μαθητή Του Ιησού, με την απόκρυφη μέθοδο της επιφώτησης, που είναι η συχνότερη μορφή εμφάνισης των Αβατάρ. Από τότε, δεν έφυγε από τον κόσμο, αλλά επί δυο χιλιάδες χρόνια περίμενε και σχεδίαζε τούτο το άμεσα κοντινό μας μέλλον, εκπαιδεύοντας τους Μαθητές Του και προετοιμάζοντας τον Εαυτό Του για το μεγαλεπήβολο έργο που Τον περιμένει. Έχει κάνει γνωστό ότι τούτη τη φορά θα έρθει ο Ίδιος, αυτοπροσώπως.

Η επανεμφάνιση της Ιεραρχίας

Τώρα που ανατέλλει η Εποχή του Υδροχόου, οι Δάσκαλοι της Ιεραρχίας είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στον καθημερινό κόσμο, για πρώτη φορά μετά από αμέτρητες χιλιάδες χρόνια, για να εγκαινιάσουν τη νέα εποχή, μια εποχή Σύνθεσης και Αδελφοσύνης. Με το μεγάλο Τους αρχηγό, το Δάσκαλο των Δασκάλων, τον Παγκόσμιο Διδάσκαλο, Εκείνον που είναι γνωστός στη Δύση ως Χριστός, η μέχρι τώρα εσωτερική Ιεραρχία θα έρθει φανερά ανάμεσά μας και θα μας οδηγήσει στην εμπειρία της εποχής του Υδροχόου. Οι Δάσκαλοι στέκονται τώρα, περιμένοντας από μας να κάνουμε, με τη δική μας ελεύθερη βούληση, τα απαιτούμενα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της ενότητας, της συνεργασίας και της συγχώνευσης. Θ' αναδυθούν τότε, με το Χριστό επικεφαλής Τους, και η Παρουσία Τους στον κόσμο θα είναι γεγονός αναμφισβήτητο.

Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από την εισαγωγή του βιβλίου του Μπέντζαμιν Κρεμ "Η Επανεμφάνιση του Χριστού και των Δασκάλων της Σοφίας"
* * *