Θρησκεία και Προαιώνια ΣοφίαΒιβλικές προφητείες και η Δευτέρα Παρουσία: A B
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
με τον Μπέντζαμιν Κρεμ
Γίνεται πολύς λόγος για τον λεγόμενο Αντίχριστο. Μπορείτε να μας πείτε κάτι σχετικά;A. Υπάρχει πράγματι αυτό που λέγεται Αντίχριστος, αλλά έχει γίνει μεγάλη παρανόηση για το τι είναι. Βασικά, Αντίχριστος είναι η πρώτη άποψη του Θεού, η άποψη της Θέλησης, στην καταστρεπτική της μορφή. Είναι εκείνο που καταστρέφει για να προετοιμάσει το δρόμο για την άποψη της οικοδόμησης, που είναι η άποψη του Χριστού. Είναι εκείνο που διασπά και καταστρέφει το παλιό για να προετοιμάσει τις νέες μορφές για την επόμενη ενέργεια, την εποικοδομητική ενέργεια, έτσι ώστε να μπορέσει να εκδηλωθεί η άποψη του Χριστού. Αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα. Αυτή η ενέργεια του Αντίχριστου εκδηλώθηκε μέσ' από τον πόλεμο 1914-1945 (που από τη σκοπιά της Ιεραρχίας ήταν ένας ενιαίος πόλεμος). Ο πόλεμος αυτός ήταν η υλοποίηση, το ξέσπασμα στο φυσικό επίπεδο, ενός πολέμου που διεξαγόταν στα αστρικά επίπεδα από την εποχή της Ατλαντίδας ανάμεσα στις δυνάμεις του Φωτός και στις δυνάμεις του Σκότους· ανάμεσα στις δυνάμεις της εξέλιξης και στις δυνάμεις της υποστροφής· ανάμεσα στην Ιεραρχία και στις υλιστικές δυνάμεις του πλανήτη μας. Εξαιτίας αυτού του πολέμου στην Ατλαντίδα, η Ιεραρχία (που τα μέλη της εργάζονταν ώς τότε φανερά, εξωτερικά, στον κόσμο ως οι ιερείς-βασιλείς και τα όμοια με θεούς όντα που έδωσαν στους ανθρώπους τον πολιτισμό της Ατλαντίδας) αναγκάστηκε να γίνει απόκρυφη, εσωτερική, και να εργάζεται μόνο από τα ανώτερα νοητικά επίπεδα. Με την ήττα των δυνάμεων του Αξονα στον πόλεμο του 1939-1945, οι Δυνάμεις του Κακού στον πλανήτη (που είναι το Κακό ολόκληρης της ανθρωπότητας και όχι μόνο των δυνάμεων του Αξονα) νικήθηκαν. Ορισμένοι ηγέτες της ναζιστικής Γερμανίας, της Ιαπωνίας και σε πολύ μικρότερο βαθμό της Ιταλίας είχαν γίνει εστίες της ενέργειας που λέγεται Αντίχριστος. Πρόκειται όμως για μια ενέργεια, όχι για ένα ον, για ένα άτομο. Μια ενέργεια που ετοιμάζει το δρόμο. Είναι η καταστρεπτική δύναμη του ίδιου του Θεού, που ετοιμάζει το δρόμο του Χριστού.
Όπου η ενελικτική δύναμη ξεχειλίζει και εισχωρεί στο τόξο της εξέλιξης ή ανέλιξης (στο οποίο βρισκόμαστε εμείς), στα μάτια μας εμφανίζεται ως κακό. Αλλά έχει κι αυτή το δικό της ρόλο, που είναι η συντήρηση της υλικής άποψης του πλανήτη. Όταν, όμως, αυτή η υλικότητα είναι υπερβολικά χονδροειδής, εμποδίζει την ανθρωπότητα να προχωρήσει στο εξελικτικό μονοπάτι.
Οι δυνάμεις του κακού στον πλανήτη νικήθηκαν. Δεν καταστράφηκαν, αλλά νικήθηκαν. Υπάρχει ένας στίχος στη Μεγάλη Επίκληση που λέει: "Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού". Εδώ γίνεται αναφορά στις δυνάμεις που σφραγίζουν (και που διαβίβασή τους κάναμε πριν από λίγο). Αυτές έχουν ως έργο να περιορίζουν και να σφραγίζουν τις δυνάμεις της υποστροφής στο δικό τους πεδίο (που είναι η συντήρηση της υλικής άποψης του πλανήτη)· επιτελούν αυτό το έργο με το να ανυψώνουν την ανθρωπότητα πάνω από το επίπεδο όπου μπορεί να επηρεάζεται, έτσι ώστε να μπορέσουμε να πνευματοποιήσουμε την ύλη, που είναι ο πραγματικός προορισμός μας.
E. Μ' άλλα λόγια, λέτε ότι το κακό θα πάψει να υπάρχει;
A. Όχι, δε λέω ότι το κακό θα πάψει να υπάρχει, τουλάχιστον όχι ακόμα. Οι δυνάμεις του κακού στον πλανήτη έχουν νικηθεί. Η ήττα των δυνάμεων του Αξονα στο μεγάλο πόλεμο από το 1939 ώς το 1945 αντιπροσωπεύει την ήττα των δυνάμεων του κακού στο φυσικό επίπεδο. Δεν έχουν ολοκληρωτικά καταστραφεί, αλλά έχουν νικηθεί. Από το 1966 η ενεργειακή ισχύς των δυνάμεων του Φωτός είναι μεγαλύτερη από εκείνη των δυνάμεων του σκότους. Μέχρι τότε οι δυνάμεις του σκότους βρίσκονταν πάντα σε πλεονεκτική θέση έναντι της Ιεραρχίας, που αντιπροσωπεύει τις δυνάμεις του Φωτός, και τούτο επειδή οι δυνάμεις του σκότους εργάζονται στο φυσικό επίπεδο. Ενώ η Ιεραρχία, από τους καιρούς της Ατλαντίδας, τότε που έγινε απόκρυφη, εργάζεται στα επίπεδα της συνείδησης, στα ανώτερα νοητικά επίπεδα. Έτσι τα χέρια της ήταν δεμένα κάπως, σε σχέση με τη ζωή του ανθρώπου στο φυσικό επίπεδο. Από το 1966, όμως, επιτεύχθηκε μια εξισορρόπηση και οι δυνάμεις του Φωτός είναι τώρα ισχυρότερες στον κόσμο.
Οι Δάσκαλοι μπορούν τώρα να βγουν στον κόσμο, να εργαστούν με την ανθρωπότητα στο φυσικό επίπεδο και να προσθέσουν τη δύναμή Τους στην τωρινή δύναμη των μαθητών και των ανθρώπων αγαθής πρόθεσης.
Οι δυνάμεις του κακού μπορούν τώρα να σφραγιστούν μέσα στο δικό τους πεδίο, που είναι η συντήρηση της υλικής άποψης του πλανήτη. Ο αληθινός Αρμαγεδδών, η τελική αναμέτρηση των δύο δυνάμεων, θα διεξαχθεί στα νοητικά επίπεδα στα μέσα της Εποχής του Αιγόκερου.
E. Οι δυνάμεις του κακού είναι απλώς ένα μέρος του Θεού;
A. Ασφαλώς, ναι, οι δυνάμεις του κακού είναι μέρος του Θεού. Δεν είναι χωριστές από το Θεό. Τα πάντα είναι Θεός. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα τίποτ' άλλο από το Θεό. Οι δυνάμεις του κακού στον πλανήτη μας δέχονται τις ενέργειές τους από το συμπαντικό αστρικό επίπεδο. Είναι βασικά οι δυνάμεις του υλισμού, οι δυνάμεις της ύλης. Αποτελούν μέρος της ενελικτικής πορείας της Θεότητας, που ενελίσσεται στην ύλη και παράγει τα ζεύγη των αντιθέτων—Πνεύμα από το ένα μέρος και Ύλη από το άλλο.
E. Γιατί οι δυνάμεις του σκότους προσπαθούν να σταματήσουν τη μύηση της ανθρωπότητας; Υπαινίσσεσθε μήπως ότι οι δυνάμεις του σκότους είναι το ζωικό εγώ του ανθρώπου;
A. Όχι. Οι δυνάμεις του σκότους, οι δυνάμεις του κακού—αυτό που εμείς ονομάζουμε κακό, η ενελικτική δύναμη του πλανήτη—έχει τη θέση της, που είναι η διατήρηση της υλικής άποψης του πλανήτη. Αλλά μια υπερχείλιση της άποψης αυτής, μια τραχιά υλικότητα, αντιστρατεύεται την πνευματική πρόοδο της φυλής. Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο τόξο της εξέλιξης (ή ανέλιξης). Εξέρχεται σιγά-σιγά από την ύλη, κι ένα υπερβολικό ξεχείλισμα αυτού του κακού από το τόξο της υποστροφής προς το τόξο της εξέλιξης θα μπορούσε να καταστρέψει τούτο τον πλανήτη. Στην πραγματικότητα, χωρίς τη βοήθεια που παρέχουν ορισμένες μεγάλες ενέργειες, μεγάλες Οντότητες, που τις κάλεσε στον κόσμο ο ίδιος ο Κύριος της Σαμπάλλα, ο πλανήτης θα είχε ήδη καταστραφεί από τη δράση των δυνάμεων του κακού, που σκοπός τους είναι να καταστρέφουν. Αντιμάχονται το εξελικτικό σχέδιο γιατί αυτό σφραγίζει το πεπρωμένο τους.
E. Α, ώστε τους αποδίδετε ξεχωριστό ψυχισμό;
A. Πράγματι. Είναι όντα με πολύ υψηλό βαθμό συνειδητότητας. Είναι το ίδιο συνειδητά και δραστήρια στη γραμμή τους όσο είναι οι Δάσκαλοι της Σοφίας στη δική Τους.
E. Και παρ' όλ' αυτά δεν είναι χωριστά από το Θεό;
A. Και παρ' όλ' αυτά δεν είναι χωριστά από το Θεό. Και βέβαια όχι. Με τη διαφορά ότι αποτελούν μέρος του Θεού στην ενέλιξή Του στην ύλη· αποτελούν μέρος της ενελικτικής δύναμης, μέρος του Θεού στην ενελικτική Του όψη.
E. Ποια είναι η θέση του Σατανά και της Τελικής Κρίσης;
A. Μπορώ μονάχα να μιλήσω από τη δική μου σκοπιά. Ο Σατανάς και η Κρίση ενυπάρχουν στον κάθε άνθρωπο· ο καθένας είναι ο σατανάς του εαυτού του και ο κριτής του εαυτού του. Κάθε πράξη, κάθε σκέψη, θέτει σε κίνηση αιτίες, που τ' αποτελέσματά τους κάνουν τη ζωή μας καλύτερη ή χειρότερη. Αυτός είναι ο μεγάλος νόμος της Αιτίας και του Αποτελέσματος, που ο Χριστός θα τον καταδείξει γι' άλλη μια φορά. Έχει πει: "Ό,τι σπείρει ο άνθρωπος, τούτο και θα θερίσει". Γι' άλλη μια φορά θα δείξει ότι ο νόμος αυτός είναι αναπόσπαστα δεμένος μ' ολόκληρη την ύπαρξή μας.
Ε. Πώς θα ξέρουμε στα σίγουρα ότι ο Κύριος Μαϊτρέγια δεν είναι ο ψευδόχριστος;
Α. Δεν υπάρχει μόνο ένας "ψευδόχριστος". Υπάρχουν αρκετοί γνωστότατοι δάσκαλοι που θεωρούν τον εαυτό τους – ή τους θεωρούν οι οπαδοί τους – ως το Χριστό. Από την προσωπική μου πείρα και μόνο γνωρίζω ένα πλήθος από αυταπατώμενους ανθρώπους που ο καθένας τους είναι πεπεισμένος ότι είναι ο Χριστός. Το κλειδί είναι η Διάκριση και η Πνευματική Αναγνώριση. Θα 'λεγα ότι την Ημέρα της Αναγγελίας, με την επιφώτηση και την τηλεπαθητική επαφή που θα έχει ο Μαϊτρέγια με όλη την ανθρωπότητα ταυτόχρονα, δεν θα έχετε αμφιβολίες για την αληθινή Του θέση. Το δέντρο γνωρίζεται απ' τους καρπούς του, κι έτσι ακριβώς, από την αγάπη Του, τη σοφία Του, την πνευματική Του ρώμη και του έργο Του για την ανθρωπότητα, θ' αναγνωρίσετε τον Μαϊτρέγια ως αυτό που είναι.
Περισσότερα γι' αυτό το θέμα: Απόσπασμα για το Νέρωνα από το άρθρο To 666 και άλλες παρανοήσεις.
* * *