Διδασκαλίες του Μαϊτρέγια

Ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος

Ένα από τα πρωταρχικά μελήματα του Μαϊτρέγια είναι να ρίξει φως στη φύση της πνευματικής κρίσης της εποχής μας. Αλλά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτή την πνευματική κρίση, λέει, χωρίς μια διαυγή εξέταση των βαθύτερων αιτίων της και των συνεπειών τους.

Η αρχή της αιτίας και του αποτελέσματος μπορεί να θεωρηθεί ως μια μείζων έκφραση του πνευματικού νόμου, και στο βαθμό που μαθαίνουμε ν' αναγνωρίζουμε και να εφαρμόζουμε αυτή την αρχή, ο πνευματικός νόμος φωτίζεται για μας. Είναι σημαντικό εδώ να εξασκηθούμε στο να διακρίνουμε επαναλαμβανόμενα σχήματα, τυπικές αλληλουχίες συμβάντων. Όταν, π.χ., καταρρίπτεται ένα επιβατικό αεροπλάνο, θα διαπιστώσουμε ότι, χωρίς προφανή λόγο, ένα ή δυο άλλα αεροπλάνα χάνονται επίσης. Αυτό συνιστά μια τυπική αλληλουχία.

Η φύση, όπως και η υπόλοιπη δημιουργία, αποτελείται από άτομα ύλης. Αφού και τα τεχνητά αντικείμενα, όπως τα αεροπλάνα, αποτελούνται κι αυτά από άτομα, όταν αυτά τα πρότυπα διαταραχτούν, τότε τα ατυχήματα είναι αναπόφευκτα.

Με τον ίδιο τρόπο, υπάρχουν πρότυπα στη φύση που πρέπει να γίνονται σεβαστά. Αν διαταράξεις αυτά τα φυσικά πρότυπα, διαταράσσονται τότε και τα στοιχεία της φύσης, οι κύκλοι του καιρού, και τα ίδια τα ανθρώπινα όντα.

Η πνευματική χρεοκοπία δημιουργεί τα δεινά της αρρώστιας στον κόσμο, ενώ οι φυσικές καταστροφές όπως σεισμοί, εκρήξεις και φόνοι απορρέουν από την κακή υγεία στο νοητικό επίπεδο. Η ζωή αποτελείται από το νου, το πνεύμα και το σώμα. Αν η φυσική εξέλιξη αυτών των σωμάτων καθυστερείται ή εμποδίζεται από ανθρώπινους νόμους, οι συνέπειες είναι πάντα ολέθριες. Αν το φυσικό σώμα στερείται την τροφή, τότε εξασθενεί κι αρρωσταίνει· αν το πνευματικό σώμα δεν τρέφεται, το άτομο ξεθωριάζει και πεθαίνει· αν το νοητικό σώμα μένει χωρίς τροφή, το άτομο χάνει την κατεύθυνσή του στη ζωή.

Οι άνθρωποι με εύθραυστη ισορροπία στο νου, στο πνεύμα και στο σώμα μπορεί να χάσουν την ισορροπία τους εξαιτίας της διατάραξης των φυσικών ατομικών προτύπων. "Φόνοι χωρίς κίνητρο" και αιφνίδιες ψυχώσεις είναι το αποτέλεσμα. Μια από τις πρωταρχικές αιτίες της πνευματικής μας κρίσης, λέει ο Μαϊτρέγια, είναι ο εφησυχασμός – η 'βολεμένη' αδιαφορία – που είναι η ρίζα κάθε κακού στον κόσμο.

"Όπου υπάρχει αδιαφορία", λέει, "εκεί υπάρχει ο σπόρος της διαφθοράς, του χάους, της σύγχυσης και τελικά της καταστροφής". Η αδιαφορία δεν είναι 'έξω' από μας, αλλά μέσα μας, είναι μια νοοτροπία που συνοψίζεται στη φράση "εγώ καλά περνάω".

Αυτή η νοοτροπία κάνει τα άτομα και τους θεσμούς ν' αποξενώνονται και ν' αποσυνδέονται από τις πραγματικότητες της ζωής. Σ' αυτή την κατάσταση δεν έχεις όραμα και δεν μπορείς να προσφέρεις παρά μόνο μη αποτελεσματικές λύσεις. Όταν οι άνθρωποι κινούνται μέσα σ' αυτή τη νοητική ατμόσφαιρα του εφησυχασμού, ουσιαστικά αποκόβονται από τον πραγματικό τους εαυτό και πέφτουν σε μια μονότονη ρουτίνα, 'τα ίδια και τα ίδια', μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει. Η ζωή είναι κίνηση, αλλά οι εφησυχασμένοι άνθρωποι βρίσκονται, στην πραγματικότητα, σε κατάσταση ακινητοποίησης. Ο νους αναζητάει τότε νέες αιχμές εμπειρίες, που μπορεί να οδηγήσουν, και συχνά οδηγούν, σε ποικίλες μορφές διαφθοράς και διαστροφής. Έτσι η αδιαφορία είναι τελικά αυτοκαταστροφική, και ολόκληρες κοινωνίες μπορούν αν καταστραφούν απ' αυτήν.

Τα ακόλουθα είναι μερικά παραδείγματα για το πώς οι άνθρωποι έχουν θέσει σε κίνηση ενέργειες, οι οποίες, σύμφωνα με το Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος, έχουν προκαλέσει τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνέπειες που τόση καταστροφή προξενούν σήμερα:

* * *