Διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας

Το εσωτερικό έργο του Χριστού

του Μπέντζαμιν Κρεμ

Η απόφαση του Χριστού να επιστρέψει στην εργασία και τη ζωή στο πλήρες φυσικό επίπεδο μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν πάρθηκε αβασάνιστα ή εύκολα. Ο Δάσκαλος Τζιαλ Κουλ στην "Επανεμφάνιση του Χριστού" (μέσω της Αλίκης Α. Μπέιλι) μας λέει ότι χρειάστηκαν εννέα χρόνια – από τον Ιούνιο του 1936 ώς τον Ιούνιο του 1945 – για να ληφθεί η απόφαση. Η Ιεραρχία ακόμα εργάζεται στην κατάσταση έντασης που δημιουργήθηκε από κείνη τη βαρυσήμαντη απόφαση και που κορυφώθηκε με την είσοδο του Χριστού στο σύγχρονο κόσμο στις 19 Ιουλίου 1977.

Η απόφασή Του να επανεμφανιστεί είχε βαθύτατα απόκρυφα επακόλουθα: ένα αποτέλεσμα ήταν ότι Του χορηγήθηκε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει – για πρώτη φορά – το μεγάλο μάντραμ (mantram) ή προσευχή που είναι γνωστή ως Μεγάλη Επίκληση και να τη δώσει στην ανθρωπότητα. Δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα από τον Ιούνιο του 1945 που ο Χριστός να μην την εκφώνησε προς όφελος του κόσμου. Ελπίζεται ότι κάποια μέρα αυτή η προσευχή ή επίκληση θα γίνει η παγκόσμια προσευχή, που θα εκφωνείται απ' όλους τους λαούς και θα είναι μια δυνατή βασική νότα της νέας παγκόσμιας θρησκείας. Η εγκαινίαση αυτής της παγκόσμιας θρησκείας θα είναι ένα από τα μείζονα έργα που θα έχει να επιτελέσει ο Χριστός – όταν εμείς θα έχουμε διορθώσει τα κακώς κείμενα στον κόσμο.

Το Πνεύμα της Ειρήνης

Ένα άλλο επακόλουθο της απόφασής Του ήταν το ότι έγινε δέκτης και αγωγός ορισμένων μεγάλων θεϊκών ενεργειών που θα επαυξάνουν και θα δυναμοποιούν όλα όσα θα κάνει. Το Πνεύμα της Ειρήνης ή της Ισορροπίας Τον επιφώτησε μ' έναν τρόπο πολύ παρόμοιο με τον τρόπο που ο ίδιος επιφώτησε το μαθητή Ιησού στην Παλαιστίνη. Καθώς αυτό το συμπαντικό Ον συνεργάζεται στενά με το Νόμο της Δράσης και της Αντίδρασης, η εργασία Του μέσ' από τον Μαϊτρέγια θα προκαλέσει μιαν αντίδραση στις τωρινές χαώδεις και βίαιες συνθήκες και θα φέρει μια εποχή τόσης ειρήνης και συναισθηματικής ηρεμίας όσο είναι το μίσος και η βία που επικρατούν σήμερα.

Η Χριστική Συνείδηση

Ο Χριστός έγινε η Ενσωμάτωση, μ' έναν εντελώς νέο και ισχυρό τρόπο, της ενέργειας που ονομάζουμε Αρχή του Χριστού ή Χριστική Συνείδηση – που είναι η ενέργεια της εξέλιξης αυτή καθεαυτή. Καθώς αυτή η ενέργεια εκλύεται από Εκείνον στον κόσμο, έχει αναπροσανατολίσει την ανθρωπότητα προς την πνευματική (όχι κατ' ανάγκη τη θρησκευτική) ζωή και μας έχει προετοιμάσει να Τον αναγνωρίσουμε και να Τον ακολουθήσουμε τώρα και ν' αποδεχτούμε την αρχή του μοιράσματος από κοινού των πόρων. Εκατομμύρια άνθρωποι ανταποκρίνονται σ' αυτή τη δυνατή ενέργεια σήμερα· αυτή μας αφυπνίζει στην πνευματική βάση της ζωής κι έτσι εκπληρώνεται ένας από τους τρόπους εμφάνισης του Χριστού – η εμφάνισή Του στις καρδιές των ανθρώπων.

Ο Αβατάρ της Σύνθεσης

Ένα μεγάλο συμπαντικό Ον, ο Αβατάρ της Σύνθεσης, έχει εισέλθει, μέσ' απ' το Χριστό, στην πλανητική μας ζωή. Ο Αβατάρ της Σύνθεσης ενσωματώνει τις ενέργειες της Θέλησης, της Αγάπης και της Νοημοσύνης, συν μιαν άλλη ενέργεια για την οποία δεν έχουμε ακόμα όνομα. Αυτή η Οντότητα δεν μπορεί να κατέβει χαμηλότερα από το νοητικό επίπεδο και απ' αυτό το επίπεδο διοχετεύει την τετραπλή της ενέργεια μέσ' από το Χριστό στον κόσμο.

Μαζί με τον Βούδα, που φέρνει στον κόσμο την ενέργεια της Σοφίας από τα συμπαντικά επίπεδα, αυτά τα μεγάλα Όντα – το Πνεύμα της Ειρήνης και ο Αβατάρ της Σύνθεσης – σχηματίζουν ένα τρίγωνο που οι ενέργειές του διοχετεύονται σ' εμάς από το Χριστό. Σε τούτη την επερχόμενη εποχή ο Χριστός θα γίνει γνωστός ως το Σημείο μέσα στο Τρίγωνο. Η Θέληση του Αβατάρ της Σύνθεσης, η Αγάπη του Πνεύματος της Ειρήνης και της Ισορροπίας, και η Σοφία του Βούδα, εστιασμένες όλες μέσ' από το Χριστό, θα μεταμορφώσουν – ήδη μεταμορφώνουν – τον κόσμο τούτο. Έτσι θα προχωρήσει ένα από τα μείζονα έργα του Χριστού – ως του διαβιβαστή ενεργειών.

Το Νερό της Ζωής

"Έρχομαι ίνα ζωήν έχωσιν και περισσόν έχωσιν".

Ως ο χορηγός των "Υδάτων της Ζωής του Υδροχόου", ο Μαϊτρέγια θα επιτελέσει ένα από τα μείζονα έργα Του στη νέα εποχή που έρχεται. Όπως τόσο εκφραστικά το διατυπώνει στο Μήνυμα 42:

Δικό Του έργο είναι να διοχετεύσει αυτά τα Ύδατα της Ζωής – σε πολλά επίπεδα: ως ζωή στο φυσικό επίπεδο, δίνοντας τροφή στα ίδια τα κύτταρα των σωμάτων μας· ως μια νέα ζωντάνια – αγάπη και φως μες στις καρδιές μας· και ως ζωή περισσή, ζωή πιο άφθονη – αγάπη, φως και δύναμη μέσα και πάνω από το κεφάλι των μαθητών του Χριστού, κάνοντάς τους ικανούς να συνεργάζονται πληρέστερα με το Σχέδιο που απορρέει από τη Σαμπάλλα, το "Κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή".

Τροφός των μικρών

Όντας ο Ιεροφάντης στις δύο πρώτες μυήσεις, ο Μαϊτρέγια θα έχει ως έργο να οδηγήσει τις μάζες της ανθρωπότητας στο Βασίλειο του Θεού – την Ιεραρχία – μέσ' από τις πύλες της μύησης. Πολλοί στέκονται τώρα στο κατώφλι. Ένας από τους σπουδαιότερους ρόλους Του θα είναι να "θρέφει τους μικρούς". Ποιοι είναι αυτοί οι "μικροί"; Είναι εκείνοι που έχουν πάρει τις δυο πρώτες μυήσεις και που είναι τώρα έτοιμοι για κείνη την εμπειρία της Μεταμόρφωσης, την τρίτη μύηση, που είναι η πρώτη επίδειξη αληθινής θεϊκότητας. Δίνοντας τροφή, τονώνοντας την πνευματική τους ζωή, ο Χριστός θα τους φέρει, όπως τόσο συχνά λέει στα Μηνύματα, στα "πόδια του Θεού", "μπροστά στο Θρόνο", δηλαδή μπροστά στον Σάνατ Κουμάρα, τον Κύριο του Κόσμου που είναι στη Σαμπάλλα, τον Ιεροφάντη στην τρίτη και στις επόμενες μυήσεις.

Ενώνοντας Ανατολή και Δύση

Αντίθετα μ' αυτό που πιστεύουν πολλοί χριστιανοί, ο Χριστός δεν έρχεται αποκλειστικά και μόνο για τους χριστιανούς, αλλά ως ο Παγκόσμιος Δάσκαλος για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Με τη βοήθεια του Αδελφού του, του Βούδα, ο Χριστός θα ενώσει την Ανατολή και τη Δύση, και ιδίως τις διαφορετικές αντιλήψεις για το Θεό που έχουν οι άνθρωποι στην Ανατολή και στη Δύση. Παρά τη διδασκαλία του Χριστού στην Παλαιστίνη ότι ο Θεός είναι μέσα μας, στη Δύση επικράτησε η άποψη ότι ο Θεός είναι υπερβατικός, πάνω και πέρα από τη δημιουργία Του, η οποία δεν μπορεί να Τον γνωρίσει ουσιαστικά, μόνο να Τον λατρεύει από μακριά. Η άποψη της Ανατολής, από το άλλο μέρος, βλέπει το Θεό ως ενυπάρχοντα, μέσα στον άνθρωπο και σ' όλη τη δημιουργία, "πιο κοντινό από το χέρι ή το πόδι, πιο κοντινό κι από την ίδια την αναπνοή".

Ο Μαϊτρέγια θα συνθέσει αυτές τις δυο προσεγγίσεις στη νέα παγκόσμια θρησκεία. Ο Χριστός είναι ο μεγάλος φορέας και εκφραστής της Αγάπης, ενώ ο Βούδας είναι η ενσωμάτωση της Σοφίας. Στην εποχή που έρχεται, ο Χριστός θα συγχωνεύσει και θα συνδυάσει τις δύο θείες ενέργειες και θ' απαντήσει στο κάλεσμα τόσο της Ανατολής όσο και της Δύσης για αρωγή και καθοδήγηση. Θα είναι αληθινά ο Παγκόσμιος Δάσκαλος, που έχει έρθει να εγκαινιάσει τη νέα εποχή της σύνθεσης και της αδελφοσύνης, πάνω στη βάση σωστών ανθρώπινων σχέσεων.

Κανένας Αβατάρ δεν ήταν ποτέ τόσο εξοπλισμένος για το έργο Του όσο είναι ο Χριστός τώρα. Συγχωνεύοντας και συνδυάζοντας στον Εαυτό Του τις ενέργειες της Θέλησης, της Αγάπης και της Σοφίας, επιφωτιζόμενος από το Πνεύμα της Ειρήνης και της Ισορροπίας, βοηθούμενος κι υποστηριζόμενος από τον Αβατάρ της Σύνθεσης και το Βούδα, και εστιάζοντας μέσ' από τον Εαυτό Του το ολικό άθροισμα των ενεργειών των Ιχθύων που εκλύθηκαν τα τελευταία 2.000 χρόνια και τις εισερχόμενες ενέργειες του Υδροχόου, ο Μαϊτρέγια είναι ένας κραταιός Αβατάρ, ισάξιος του υπεράνθρωπου έργου που έχει να επιτελέσει.

Αυτό το έργο είναι να δημιουργήσει αρμονία από το χάος, να αφυπνίσει την ανθρωπότητα στην αληθινή της φύση και προορισμό, και να καθοδηγήσει και να εμπνεύσει την οικοδόμηση του νέου πολιτισμού. Θα μείνει μαζί μας για δυόμισι χιλιάδες χρόνια – ολόκληρη την εποχή του Υδροχόου. Καθώς θα ερχόμαστε σ' ενσάρκωση ξανά και ξανά στη διάρκεια αυτής της περιόδου, θα βρίσκουμε το Χριστό, τον Μαϊτρέγια, στο κέντρο της πλανητικής μας ζωής.

Τότε το έργο Του για την ανθρωπότητα θα έχει τελειώσει και, έχοντας εκπαιδεύσει και προετοιμάσει τον διάδοχό του, ο Χριστός θα προχωρήσει τότε σε ανώτερη εργασία στο Δρόμο της Ανώτερης Εξέλιξης. Το μονοπάτι Του, το Μονοπάτι της Απόλυτης Υιότητας, θα Τον πάρει μακριά από τη Γη, για να επιστρέψει, όπως προείπε η Ε. Π. Μπλαβάτσκι, ως ο Συμπαντικός Χριστός, ο Συμπαντικός Μαϊτρέγια, στο τέλος του τελευταίου, του έβδομου, κύκλου του κόσμου.

(Αυτό το άρθρο είναι μια σύνοψη των διδασκαλιών που έδωσε σχετικά με το θέμα ο Δάσκαλος Τζιαλ Κουλ στο βιβλίο "Η Επανεμφάνιση του Χριστού" της Αλίκης Α. Μπέιλι. Οι αναγνώστες παραπέμπονται σ' αυτό το έργο για μια βαθύτερη και πιο διεξοδική περιγραφή του μελλοντικού έργου και των διδασκαλιών του Χριστού).
* * *