Διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας: Η εξελικτική πορεία Α Β Γ

Η εξελικτική πορεία

Αρθρο του Μπέντζαμιν Κρεμ
Η εξελικτική πορεία συντελείται σε όλα τα επίπεδα: στο ατομικό, το πλανητικό και το Συμπαντικό. Καθώς προοδεύουμε σε τούτο το ανθρώπινο βασίλειο, θ' αναγνωρίσουμε ότι είναι ένα πολύ σημαντικό βασίλειο στο σύστημα αυτού του πλανήτη, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί μια μεταβατική φάση ανάμεσα στο ζωικό και το πνευματικό βασίλειο και ότι το εξελικτικό ταξίδι που κάνει ο καθένας μας συντελείται σύμφωνα με νόμους που ισχύουν απ' άκρη σ' άκρη του σύμπαντος. Δεν υπάρχει τίποτα σ' ολόκληρο το σύμπαν, σύμφωνα με το νόμο των αντιστοιχιών, που να μην υπόκειται στους ίδιους αυτούς νόμους της εξέλιξης.

Είμαστε, ουσιαστικά, Μονάδες, σπίθες Θεού, και εκδηλώνουμε τη θεία φύση στο μικροσκοπικό μας ατομικό επίπεδο. Έχουμε μέσα μας τις δυνατότητες όλης της θείας φύσης και η μέθοδος που μας προσφέρεται για να εκδηλώσουμε αυτή τη θεία φύση είναι η αναγέννηση. Η αναγέννηση είναι μια πορεία που επιτρέπει στο Θεό, μέσ' από έναν εκπρόσωπο (εμάς), να κατεβάσει τον εαυτό Του στον διαμετρικά αντίθετο πόλο Του – την ύλη – ούτως ώστε να φέρει την ύλη πίσω στον Εαυτό Του, εμποτισμένη εξ ολοκλήρου από τη φύση Του. Είναι κάτι το εξαιρετικά ενδιαφέρον και πανέμορφο αυτό που συμβαίνει στη δημιουργία. Είναι εκθαμβωτικό στην ομορφιά του, στην πολυπλοκότητά του, στη λογική του, στη δυνατότητα επίσης που προσφέρει για δημιουργική αλλαγή, γιατί δεν είναι ένα αμετάβλητο μηχανικό πράγμα, αλλά μια ζωντανή διεργασία εκπληκτικής ομορφιάς.

Είμαστε Μονάδες είτε Θέλησης, είτε Αγάπης, είτε Νοημοσύνης. Οι Μονάδες αντανακλώνται ως ψυχές, οι οποίες διαφοροποιούνται σε εφτά ξεχωριστούς τύπους ενέργειας ή ακτίνες. Η ψυχή, ο αληθινός Εαυτός, ο εσώτερος άνθρωπος, εκδηλώνεται κατόπιν στο φυσικό επίπεδο, παίρνοντας μια προσωπικότητα – που και αυτή υπόκειται σε έναν από τους εφτά τύπους ενέργειας ή ακτίνες – , καθώς και ένα νοητικό σώμα, ένα αστρικό σώμα και ένα φυσικό σώμα. Η ακτίνα της προσωπικότητας, καθώς και οι ακτίνες του νοητικού, του αστρικού και του φυσικού σώματος, μπορεί ν' αλλάζουν από ζωή σε ζωή, διατρέχοντας ολόκληρη την κλίμακα αυτών των τύπων ενέργειας, μέχρις ότου η ψυχή θα έχει ενσωματώσει στο όχημά της όλες τις ιδιότητες όλων των ακτίνων, τις οποίες στο δικό μας ηλιακό σύστημα συνθέτει σε μια ενότητα η 2η ακτίνα, η ακτίνα της αγάπης-σοφίας. Μ' αυτό τον τρόπο η ψυχή, εκφραζόμενη μέσ' από τις διαδοχικές προσωπικότητές της, γίνεται όλο και πιο ικανή να εκδηλώνει τον εαυτό της ως αγάπη – μέχρις ότου να εκδηλώνεται εξ ολοκλήρου ως αγάπη.

Ο στόχος του εξελικτικού ταξιδιού (κατά πρώτο λόγο) είναι να φέρει τις δονήσεις του φυσικού, του αστρικού και του νοητικού οχήματος σε συχνότητες τόσο όμοιες μεταξύ τους ώστε το άτομο να αποτελεί ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Αυτός ο συγχρονισμός της δόνησης είναι αναγκαίος για να καταστούν δυνατές οι μεγάλες κρίσεις του εξελικτικού ταξιδιού που ονομάζονται μυήσεις.

Όταν το άτομο είναι έτοιμο για εκπαίδευση κατά τα τελευταία στάδια του εξελικτικού μαραθώνα, η ψυχή φέρνει το όχημά της, τον άνθρωπο, στο διαλογισμό κάποιου είδους. Αυτή την πρώτη-πρώτη φορά, ο διαλογισμός μπορεί να είναι μια πολύ φευγαλέα εμπειρία, αλλά αργά ή γρήγορα ο διαλογισμός γίνεται μια σημαντική δραστηριότητα στη ζωή του ατόμου.

Η ψυχή το κάνει αυτό με σκοπό να αναλάβει τελικά τον έλεγχο του οχήματός της με τέτοιον τρόπο ώστε να σχηματιστεί ένας σύνδεσμος, ένας αγωγός, μέσ' από τον οποίο η ψυχή να μπορεί να στέλνει την ενέργειά της και τη φύση της στο όχημά της και να εκπληρώνει έτσι τους σκοπούς της. Η ψυχή, όταν παίρνει ενσάρκωση, έχει ορισμένα σχέδια και σκοπούς, και η ενσάρκωση δίνει τη δυνατότητα στο όχημα να εκπληρώσει αυτούς τους σκοπούς τής ψυχής. Αυτό συμβαίνει πάλι και πάλι, και φυσικά όσο πιο κοντά πλησιάζεις προς την τελική ευθεία, προς το τέρμα του μαραθώνα, τόσο πιο σωστά, τόσο πληρέστερα θα εκδηλώνεις τα σχέδια και τους σκοπούς, τη θέληση της ψυχής. Κάθε σκοπός και νόημα που γνωρίζουμε στη ζωή έρχεται από το επίπεδο της ψυχής.

Η φύση της ψυχής είναι ν' αγαπάει και να υπηρετεί, και να θυσιάζεται για το Σχέδιο του Λόγου. Η ψυχή δεν έχει άλλο σκοπό παρά να υπηρετεί μέσ' από αγάπη και θυσία, και είναι ακριβώς η αυτοθυσιαστική θέληση της ψυχής αυτό που τη φέρνει στην ενσάρκωση. Ομάδες ψυχών ενσαρκώνονται μαζί (όσο κι αν η ατομική προσωπικότητα μπορεί να μην έχει επίγνωση ότι ανήκει σε μια τεράστια ομάδα ψυχών), και η κάθε ομάδα εκφράζει έναν ιδιαίτερο τύπο ενέργειας και έρχεται στην ενσάρκωση ειδικά για να χειριστεί αυτή την ενέργεια.

Οι ακτινικές ενέργειες έρχονται σ' ενσάρκωση κυκλικά. Τα τελευταία 2.000 χρόνια, η ζωή σε τούτο τον πλανήτη κυριαρχήθηκε από την 6η ακτίνα του Ιδεαλισμού ή της Αφοσίωσης. Με την έλευσή της, τεράστιοι αριθμοί ψυχών της 6ης ακτίνας ήρθαν στην ενσάρκωση, γιατί έχουν την ικανότητα να εκφράζουν τις ιδιότητες αυτής της συγκεκριμένης ακτίνας.

Είμαστε τώρα σε μια περίοδο όπου έρχεται σε εκδήλωση η 7η ακτίνα – η ακτίνα της Οργάνωσης ή της Τάξης. Υπάρχουν πάντα σε εκδήλωση περισσότερες από μια ενέργειες (ποτέ περισσότερες από τέσσερις) σε κάθε δεδομένη εποχή, αλλά η 7η ακτίνα θα φέρει μαζί της πολύ μεγάλους αριθμούς από ψυχές της 7ης ακτίνας και ανθρώπους με προσωπικότητες στην 7η ακτίνα που θα είναι ικανοί να χειριστούν τη νέα, εισερχόμενη τώρα ενέργεια.

Σ' ένα άρθρο που έγραψε ο Δάσκαλος μου για το περιοδικό Share Ιnternational (Έτος 5ο, Τεύχος 7/8), μιλάει συγκεκριμένα για τον ερχομό στην ενσάρκωση ομάδων που διέπονται από μια ορισμένη ακτινική ποιότητα, η οποία τους δίνει τη δυνατότητα να χειρίζονται σωστά τα προβλήματα. Το άρθρο αρχίζει με την εσωτερική αλήθεια ότι κάθε περίοδος φέρνει στην ενσάρκωση εκείνες τις ψυχές που είναι εφοδιασμένες με την ικανότητα ν' αντιμετωπίζουν και να χειρίζονται τα προβλήματα της συγκεκριμένης εποχής.

Κάθε κύκλος υπακούει σ' αυτό το νόμο. Όποια κι αν είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στον κόσμο, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα βρίσκονται τώρα σε ενσάρκωση, ή θα έρθουν σε ενσάρκωση στο άμεσο μέλλον, οι ομάδες ψυχών που είναι εξοπλισμένες για να τ' αντιμετωπίσουν. Όπως λέει ο Δάσκαλος, αυτή είναι η εγγύηση της προόδου για την ανθρωπότητα· μας δίνει ελπίδα και μας επιτρέπει να πάρουμε μια ιδέα για το πώς εκπληρώνεται το Σχέδιο. Αντιμετωπίζουμε σήμερα εξαιρετικά προβλήματα, γιατί είμαστε στη μεταβατική φάση ανάμεσα σε δυο εποχές. Αλλά, καθώς η νέα εποχή θα προχωρεί, σε 300 χρόνια, ας πούμε, θα έρθουν ψυχές που θα βρουν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Μια ασύγκριτα σταθερότερη κατάσταση θα επικρατεί τότε. Αυτές οι ομάδες θα είναι εξοπλισμένες με τις γνώσεις, τις ενοράσεις, τις ιδιότητες και τις ικανότητες που απαιτούνται για να εκδηλώσουν μεγαλύτερο μέρος του θεϊκού δυναμικού μας, και πάνω απ' όλα την αίσθηση της Ενότητας, της συγχώνευσης, που είναι ο βασικός εξελικτικός στόχος αυτού του νέου κύκλου.

Εισερχόμαστε τώρα στην "κρίση της αγάπης". Αυτή είναι η εμπειρία που αντιμετωπίζει η ανθρώπινη φυλή καθώς εισέρχεται σ' εκείνη την περίοδο του εξελικτικού της ταξιδιού, κατά την οποία η ανθρωπότητα ως σύνολο θα εκδηλώσει την ιδιότητα της Αγάπης και θα πάρει τη θέση της στο Βασίλειο των Ψυχών, την Εσωτερική Ιεραρχία. Στη διάρκεια της Υδροχοϊκής Εποχής, ο στόχος του Χριστού, του Μαϊτρέγια, του Ιεροφάντη στις δύο πρώτες μυήσεις, θα είναι να μυήσει εκατομμύρια ανθρώπους, σε ομαδικό σχηματισμό, εισάγοντάς τους έτσι στην Ιεραρχία.

Τελικά, μέχρι το τέλος της εποχής, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων θα έχουν πάρει τις θέσεις τους μέσα στο Πνευματικό Βασίλειο, την Εσωτερική Ιεραρχία, σε κάποιο στάδιο. Τεράστιοι αριθμοί ανθρώπων θα πάρουν την πρώτη μύηση και μερικοί θα πάρουν και τη δεύτερη. Είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι αυτό θα συμβεί σε μαζική κλίμακα. Αυτό δείχνει την επιτυχία του εξελικτικού Σχεδίου, όπως το συλλαμβάνει ο Κύριος του Κόσμου, ο Σάνατ Κουμάρα, που κατοικεί στη Σαμπάλλα, και το οποίο πραγματοποιούν οι εκπρόσωποί Του, η πλανητική Ιεραρχία.

Όπως και κάθε τι στο σύμπαν, η εξέλιξη προχωρεί σύμφωνα με συγκεκριμένους νόμους. Το αποτέλεσμα της εξελικτικής εμπειρίας και προόδου είναι να αποχτούμε όλο και βαθύτερη επίγνωση αυτών των νόμων και του μηχανισμού με τον οποίο αυτοί διέπουν τις ενέργειες που είναι στη βάση όλης της δημιουργίας. Ο Θεός, θα μπορούσε κανείς να πει, είναι το γενικό σύνολο όλων των ενεργειών που υπάρχουν σ' ολόκληρο το εκδηλωμένο και το ανεκδήλωτο σύμπαν, και ταυτόχρονα οι νόμοι που διέπουν αυτές τις ενέργειες και τις μεταξύ τους σχέσεις. Ο Θεός, όπως λέει η Βίβλος (Προς Εβραίους κεφ. ιβ΄, 29), είναι "πυρ καταναλίσκον". Ο Θεός είναι ενέργεια, φωτιά· όχι μία φωτιά, αλλά πολλές φωτιές. Οι μεταξύ τους σχέσεις και η αλληλενέργειά τους δημιουργούν το ορατό και το αόρατο σύμπαν. Στο βαθμό που κατανοούμε τον τρόπο που λειτουργούν, γινόμαστε χειριστές αυτών των νόμων. Οι Λόγοι των διαφόρων πλανητών και τα μεγάλα Όντα όπως ο Χριστός και ο Βούδας έχουν, μέσ' από την εξελικτική πορεία, αποχτήσει επίγνωση αυτών των νόμων, έχουν κατανοήσει τον τρόπο της λειτουργίας τους και ξέρουν πώς να τους χειρίζονται σωστά, επιστημονικά, σύμφωνα με το σχέδιο του Ηλιακού Λόγου.

* * *