Διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας: Οι Εφτά Ακτίνες Α Β Γ

Μείζονες ακτινικές επιρροές

του Μπέντζαμιν Κρεμ

Πίσω από τη δυσαρμονία των τωρινών ταραγμένων καιρών μας βρίσκονται δυο μεγάλες ενέργειες. Η 7η ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης ή της Οργάνωσης έρχεται βαθμιαία (από το 1675) σ' εκδήλωση. Η 6η ακτίνα του Αφηρημένου Ιδεαλισμού ή της Αφοσίωσης, περνάει βαθμιαία (από το 1625) εκτός εκδήλωσης. Το τωρινό μας πρόβλημα είναι απόρροια του γεγονότος ότι αυτές οι δυο εξαιρετικά ισχυρές ενέργειες λειτουργούν ταυτόχρονα και με ίση περίπου ένταση, με αποτέλεσμα οι επιδράσεις τους να είναι τώρα ισοζυγισμένες. Καμιά από τις δυο δεν υπερισχύει.

Ως συνέπεια αυτού του γεγονότος, ο κόσμος είναι διχασμένος πολιτικά, οικονομικά, θρησκευτικά και κοινωνικά σε δύο βασικές ομάδες, κι αυτές οι δυο ομάδες βρίσκονται σ' αντιπαράθεση παντού στον κόσμο. Από το ένα μέρος, βρίσκονται οι εκφραστές τής προσέγγισης της 6ης ακτίνας, οι οποίοι, από αγάπη για τις παλιές μορφές, γαντζώνονται στις ξεπερασμένες δομές και προβάλλουν απεγνωσμένη αντίσταση για να πετύχουν τη διατήρησή τους. Αυτή η ομάδα αποτελεί τις συντηρητικές και αντιδραστικές δυνάμεις σ' όλους τους τομείς σ' ολόκληρο τον κόσμο. Οι άλλες, οι προοδευτικές δυνάμεις, είναι εκείνες που είναι ικανές ν' ανταποκρίνονται στις νέες, εισερχόμενες ενέργειες, που αισθάνονται την ανάγκη για νέες, πιο ζωντανές μορφές μέσ' από τις οποίες να μπορέσει να εκδηλωθεί ο πολιτισμός της νέας εποχής. Οι πιο ανυπόμονοι είναι έτοιμοι να σαρώσουν πέρα τα πάντα, τα καλά μαζί με τα κακά, και χρειάζεται το χέρι της Ιεραρχίας για να συγκρατεί και να παράγει αλλαγή με τάξη.

Πολύ πριν από τη χριστιανική εποχή, η 6η ακτίνα αυξήθηκε σε δύναμη (ο χριστιανισμός είναι το αποτέλεσμα της επίδρασής της) και, μολονότι τώρα η δύναμή της ελαττώνεται, οι ιδιότητές της διαποτίζουν και χρωματίζουν όλους μας τους τρόπους του σκέπτεσθαι, των συναισθημάτων και των σχέσεών μας.

Η χαρακτηριστική ιδιότητα της 6ης ακτίνας είναι η αφοσίωση στο ιδεώδες – συχνά μια φανατική προσήλωση στο ιδεώδες εις βάρος κάθε τι άλλου. Αυτό το ιδεώδες μπορεί, φυσικά, να εκφράζεται σε κάθε επίπεδο, από την πιο καθαρά εγωιστική επιθυμία να γίνεις εκατομμυριούχος ώς την αλτρουιστική αφοσίωση σ' ένα μεγάλο σκοπό ή ένα αφηρημένο όραμα θυσίας. Αυτός είναι ο λόγος που η Σταύρωση υπήρξε το πιο εξέχον σύμβολο του χριστιανισμού. Η θυσία του Ιησού ιδώθηκε σαν μια εξιλέωση των αμαρτιών μας δι' αντιπροσώπου. Αυτή η ενέργεια της 6ης ακτίνας παρήγαγε, ως κορυφαίο της τύπο, το ζηλωτή, το μυστικιστή. Από τη θρησκευτική άποψη, η ιστορία των δύο τελευταίων χιλιετηρίδων είναι η ιστορία της ανάπτυξης του μυστικισμού, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Οι μεγάλες θρησκευτικές φυσιογνωμίες και οι άγιοι της Ευρώπης υπήρξαν όλοι ανεξαιρέτως μυστικιστές (μυστικοί), ενώ η ίδια (αφηρημένη) προσέγγιση του Θεού χαρακτηρίζει τους δασκάλους και τους πιστούς του Ισλάμ, τους σούφι, τους βουδιστές και τους ζαϊνιστές. Η φανατική προσκόλληση και η μαχητική προβολή του δικού τους ιδεώδους οδήγησε, φυσικά, στη μακρά σειρά των θρησκευτικών πολέμων που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα.

Αυτή η ίδια επιρροή της 6ης ακτίνας είναι υπεύθυνη όχι μόνο για το σεκταρισμό, τις θρησκευτικές διαιρέσεις, αλλά και για τον εθνικισμό και τον πατριωτισμό, τη δογματική περιχαράκωση, τη στενή οπτική γωνία στις επιστήμες και στις φιλοσοφικές σχολές σκέψης – με λίγα λόγια, αυτή η ακτίνα κέντρισε και τόνωσε τις ατομικιστικές και χωριστικές τάσεις στην ανθρωπότητα. Ταυτόχρονα, παρουσίασε σαν αφηρημένα ιδανικά τις ιδέες της αγάπης και της αδελφοσύνης, της δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Αυτά τα ιδανικά είναι τώρα στέρεα εδραιωμένα στο νου και στην καρδιά της πνευματικά προσανατολισμένης ανθρωπότητας και δεν χρειάζονται παρά την επίδραση της εισερχόμενης 7ης ακτίνας της Τελετουργικής Τάξης για να τα φέρει σ' εκδήλωση στο φυσικό επίπεδο.

Καθώς οι ακτίνες έρχονται σ' εκδήλωση κυκλικά (ποτέ δεν υπάρχουν έντονα παρούσες περισσότερες από τέσσερις ακτίνες ταυτόχρονα – γι' αυτό και δεν υπάρχουν ποτέ περισσότεροι από τέσσερις τύποι ανθρώπων), παρασύρουν σ' ενσάρκωση τις ψυχές που βρίσκονται στη δική τους γραμμή δύναμης. Αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα αισθητή στο τέλος μιας εποχής και στην αρχή μιας άλλης. Αυτό συμβαίνει σήμερα. Στη διάρκεια της εποχής των Ιχθύων που τώρα τελειώνει, η 6η ακτίνα έφερε σ' ενσάρκωση εκατομμύρια ψυχές της ακτίνας αυτής, μέσ' από τις οποίες μπορούσε να εκφράσει το σκοπό και την ποιότητά της. Με την ελάττωση της επιρροής της, η μεγάλη μάζα των ψυχών της 6ης ακτίνας θ' αποσυρθούν βαθμιαία από την εκδήλωση, και τις θέσεις τους θα πάρουν ψυχές της 7ης ακτίνας, που θα είναι κυρίαρχη στη διάρκεια του υδροχοϊκού κύκλου.

Το βασικότερο πρόβλημα για τον εκφραστή της 6ης ακτίνας υπήρξε και είναι η αδυναμία του να εξωτερικεύσει το ιδανικό του. Τα ύψιστα ιδανικά του παραμένουν στο επίπεδο των αφηρημένων ιδεών. Δεν μπορεί να τα κατεβάσει χαμηλότερα από το επίπεδο όπου είναι εστιασμένος – δηλαδή το αστρικό επίπεδο, το επίπεδο των συναισθημάτων. Στο θεϊκό σχέδιο, κάθε ακτίνα ετοιμάζει το δρόμο για τη διάδοχό της. Η 7η ακτίνα συσχετίζει το πνεύμα με την ύλη, συνθέτοντας έτσι αυτά τα αντίθετα. Μέσ' από τους εκφραστές της, θα κάνει να εκδηλωθούν, στο επίπεδο της φυσικής πραγματικότητας, τα ιδανικά και τα οράματα των προηγούμενων κύκλων. Ενώ η 6η ακτίνα ευνόησε τη χωριστικότητα και τη περιχαράκωση, η 7η ακτίνα θα προκαλέσει συγχώνευση και συγκερασμένη ενότητα. Ενώ η 6η ακτίνα κέντρισε και τόνωσε την ανάπτυξη της ατομικότητας, η 7η θα προωθήσει το συλλογικό πνεύμα και την ομαδική συνείδηση. Είναι μια έντονα πρακτική ακτίνα. Οι εκφραστές της 'πατούν γερά στη γη' κι αναγνωρίζουν την ανάγκη για τάξη, ρυθμό και τελετουργική εργασία. Όπως η 6η ακτίνα παρήγαγε τον μυστικιστή, η 7η θα παράγει – και παράγει ήδη – το μάγο, το λειτουργό της λευκής μαγείας. Τι άλλο είναι τα θαύματα τής σύγχρονης επιστήμης μας παρά μαγικές εφαρμογές ορισμένων νόμων; Αυτή είναι η μαγεία της εποχής μας, που βρίσκεται σε ψηλότερη στροφή της έλικας απ' ό,τι η μαγεία των ατλάντιων χρόνων, η οποία έδινε έμφαση στη 'μαύρη' πλευρά. Η 7η ακτίνα ήταν και τότε η κυρίαρχη επιρροή, σ' εκείνον το μακρινό μας καιρό.

Αυτές οι δυο ενέργειες, αν και κυρίαρχες, δεν είναι οι μόνες δυνάμεις που επιδρούν και λειτουργούν τώρα μέσ' από την ανθρωπότητα και μέσ' απ' όλα τα βασίλεια. Η 2η, 3η, 5η και 7η ακτίνα είναι τώρα 'σε ενσάρκωση' και εκδηλώνονται ανοιχτά. Η 4η ακτίνα, η ακτίνα της Αρμονίας μέσ' από τη Σύγκρουση, είναι πάντα υποκειμενικά ισχυρή στην επίδρασή της στην ανθρωπότητα – η σύγκρουση που προκαλεί είναι παράγοντας γοργής ανάπτυξης – αλλά δεν θα εκδηλωθεί ανοιχτά πριν από τον ερχόμενο αιώνα: τότε η άποψη της αρμονίας θα υπερισχύει. Η επιρροή της θα δώσει το ερέθισμα για το ξεδίπλωμα της ενόρασης και για τις τέχνες κάθε είδους, που θα περιλαμβάνουν, για τις μάζες παντού, την τέχνη της ζωής.

Η 1η ακτίνα της Θέλησης ή Δύναμης δεν είναι σ' ενσάρκωση, ωστόσο όμως η δραστικότητα της καταστρεπτικής της όψης εκφράστηκε με τεράστια ένταση μέσ' από τους ηγέτες της ναζιστικής Γερμανίας, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν εκφραστές της 1ης ακτίνας, μαζί με άλλους στην Ιταλία και την Ιαπωνία. Αυτή είναι η ενέργεια του αντίχριστου που τόσο έχει παρερμηνευθεί. Είναι η καταστρεπτική άποψη της 1ης ακτίνας που καταστρέφει τις παλιές, ξεπερασμένες μορφές ενός πολιτισμού που πεθαίνει, για να ετοιμάσει το δρόμο για τις εποικοδομητικές δυνάμεις της άποψης του Χριστού. Επιτέλεσε το καταστρεπτικό της έργο, το οποίο θα δούμε ότι τελικά θα ωφελήσει το Σχέδιο.

Από το 1975, η δημιουργική άποψη αυτής της δυνατής, γαλβανίζουσας ενέργειας της 1ης ακτίνας εκλύεται στην ανθρωπότητα απευθείας (δηλαδή χωρίς να περνάει και να μετασχηματίζεται μέσ' από την Ιεραρχία). Αυτή είναι η δύναμη της Σαμπάλλα, η Θέληση για το Αγαθό, η ίδια η δύναμη της Ζωής. Εκλύεται κάθε χρόνο από το Βούδα στη Γιορτή του Βέσακ το Μάιο και θα συνεχίσει να εκλύεται με αυξανόμενη ένταση ώς το έτος 2.000.

* * *