Μικρή σελίδα για τον Μαϊτρέγια | Οι διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας
ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ... ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
Ο όρος "πνευματικό", που συνήθως τον συσχετίζουμε με κάποια μορφή θρησκείας ή θρησκευτικής πρακτικής, έχει στην πραγματικότητα μια πολύ ευρύτερη έννοια:
"Κάθε δραστηριότητα που οδηγεί το ανθρώπινο ον προς τα εμπρός, προς κάποια μορφή ανάπτυξης – φυσικής ή συναισθηματικής, ενορατικής ή κοινωνικής – αν αποτελεί πρόοδο σε σχέση με την τωρινή του κατάσταση, είναι ουσιαστικά πνευματικής φύσης"*.
Σύμφωνα με τον ορισμό αυτό, κάθε λέξη, σκέψη και πράξη είναι δυνητικά πνευματική και ικανή να βελτιώσει την ανθρώπινη κατάσταση.
Από τα πανάρχαια χρόνια, ένα σώμα πνευματικής διδασκαλίας γνωστό ως "Προαιώνια Σοφία" ή "εσωτερική φιλοσοφία" μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, συνήθως από στόμα σε στόμα, από δάσκαλο σε μαθητή. Αυτή υπήρξε η αστείρευτη πηγή για τις τέχνες και τις επιστήμες αμέτρητων πολιτισμών. Αυτή είναι επίσης το κοινό θεμέλιο όλων των θρησκειών του κόσμου.
Σε εποχές μείζονος κρίσης, αυτή η διδασκαλία δίνεται πιο φανερά και σε ευρύτερη κλίμακα. Μέσα στα τελευταία 100 χρόνια, οι διδασκαλίες της Προαιώνιας Σοφίας δόθηκαν μέσ' από άτομα σαν την Έλενα Μπλαβάτσκι, ιδρύτρια της Θεοσοφικής Εταιρίας, και, αργότερα, από την Αλίκη Μπέιλι και την Έλενα Ρέριχ. Το 1948, η επικείμενη επιστροφή του Χριστού αποκαλύφθηκε στο βιβλίο της Αλίκης Μπέιλι "Η Επανεμφάνιση του Χριστού".
Ενεργειακό σύμπαν
Όλο και περισσότερο, η ιδέα ότι τα πάντα είναι ενέργεια, ενέργεια που δονείται σε κάποια συχνότητα, γίνεται αποδεκτή σε πλατύτερη κλίμακα και αλλάζει τον τρόπο που πολλοί άνθρωποι βλέπουν τη ζωή. Οι επιστήμονες μπορούν τώρα να καταδείξουν ότι η ενέργεια και η ύλη δεν είναι παρά διαφορετικές καταστάσεις μιας ενιαίας πραγματικότητας.
Συνθέτοντας σε ένα ενιαίο όλο τόσο την ανατολική όσο και τη δυτική φιλοσοφία, ο εσωτερισμός είναι η επιστήμη της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου και της φύσης – από την ενεργειακή και τη συνειδησιακή σκοπιά. Παρουσιάζει μια συστηματική και συνολική περιγραφή της ενεργειακής δομής του σύμπαντος και του ρόλου του ανθρώπου μέσα σ' αυτό. Είναι επίσης η τέχνη της κατανόησης και της εργασίας μ' εκείνες τις ενέργειες που απορρέουν από τις ύψιστες πηγές.
Σύμφωνα με τον εσωτερισμό, ο Θεός είναι το γενικό σύνολο όλων των νόμων και όλων των ενεργειών που διέπονται από τους νόμους αυτούς, που δημιουργούν και αποτελούν κάθε τι που υπάρχει στο εκδηλωμένο και στο ανεκδήλωτο σύμπαν – κάθε τι που βλέπουμε και κάθε τι που δεν μπορούμε να δούμε.
Ο άνθρωπος είναι μια Σπίθα Θεού, ένα πνεύμα που εκφράζεται μέσ' από την ψυχή του και μέσ' από μια προσωπικότητα, η οποία απαρτίζεται από ένα νοητικό σώμα, ένα συναισθηματικό σώμα κι ένα φυσικό σώμα. Ο καθένας μας είναι στη ουσία του μέτοχος της θείας φύσης, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν και εκδηλώνουν αυτή τη θεία φύση σε περιορισμένο μόνο βαθμό.
Ο Νόμος της Αναγέννησης
Η πορεία μέσ' από την οποία εκδηλώνουμε αυτή τη θεία φύση όλο και περισσότερο είναι η αναγέννηση ή επανενσάρκωση. Σαν παιδιά που αρχίζουν τη σχολική τους εκπαίδευση από το νηπιαγωγείο, ξεκινήσαμε κι εμείς από ένα πολύ στοιχειώδες επίπεδο ανθρώπινης έκφρασης, χωρίς συνείδηση της αληθινής πνευματικής μας κληρονομιάς. Μέσ' από τις εμπειρίες αμέτρητων ζωών – που τις ζούμε σε πολλές χώρες, με διαφορετική πολιτιστική και θρησκευτική ανατροφή, έχοντας άλλοτε αρσενικό και άλλοτε θηλυκό σώμα – μαθαίνουμε πολλά μαθήματα, μέσ' από επιτυχίες και αποτυχίες, και προχωρούμε στο εξελικτικό μας ταξίδι που μας φέρνει πίσω στην Πηγή μας, καθώς η πρόοδος που κάνουμε σε κάθε ζωή μεταφέρεται στην επόμενη.
Η "μέθοδος" που χρησιμοποιείται σ' αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ο Νόμος της Αιτίας και του Αποτελέσματος ή νόμος του κάρμα (όπως λέγεται στην ανατολική ορολογία), ο οποίος περιγράφεται και στη Βίβλο: "Όπως θα σπείρει ο άνθρωπος, έτσι και θα θερίσει". Στη σύγχρονη Φυσική, ο Νόμος της Αιτίας και του Αποτελέσματος θα μπορούσε να συνοψιστεί ως εξής: "Για κάθε δράση, υπάρχει μια ίση και αντίθετη αντίδραση". Κάθε σκέψη και πράξη θέτει σε κίνηση μια αιτία που αναπόφευκτα οδηγεί σε ορισμένα αποτελέσματα – καλά ή κακά. Όταν κατανοούμε και εργαζόμαστε με βάση αυτόν τον απρόσωπο Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος, μαθαίνουμε να κάνουμε καλύτερες επιλογές και βαθμιαία αναλαμβάνουμε εμείς οι ίδιοι τον έλεγχο του πεπρωμένου μας.
Τα στάδια αυτής της προοδευτικής αυτο-κυριαρχίας σημαδεύονται από μεγάλες διευρύνσεις της συνείδησης, που είναι γνωστές ως μυήσεις και που κομίζουν μια όλο και βαθύτερη και πληρέστερη όραση και γνώση της αληθινής φύσης της πραγματικότητας. Στη ζωή του Ιησού βρίσκουμε το συμβολισμό αυτών των μυήσεων – στη γέννηση, τη βάπτιση, τη μεταμόρφωση, τη σταύρωση και την ανάστασή Του.
Ένας άνθρωπος που έχει πάρει την πέμπτη μύηση, τη μύηση της ανάστασης, λέγεται Δάσκαλος – που σημαίνει ότι έχει περάσει μέσ' από όλες τις εμπειρίες που έχει να προσφέρει η ζωή σ' αυτό τον κόσμο και, μέσ' απ' αυτή την πορεία, έχει αποκτήσει απόλυτη κυριαρχία πάνω στον εαυτό του. Έτσι, δεν χρειάζεται πια να ενσαρκώνεται στον κόσμο, μπορεί όμως να επιστρέψει εθελοντικά για να υπηρετήσει την ανθρωπότητα και το Σχέδιο του Θεού.
Η Πνευματική Ιεραρχία
Οι Δάσκαλοι, που όλοι μαζί αποτελούν την Πνευματική Ιεραρχία, είναι οι θεματοφύλακες του Θεϊκού Σχεδίου για τούτο τον πλανήτη. Αυτοί είναι εκείνοι που εμπνέουν τα μεγάλα ανθρώπινα επιτεύγματα στη διαδρομή της ιστορίας, εργαζόμενοι μέσ' από τους μαθητές τους σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δράσης. Οι Δάσκαλοι οδηγούν και διδάσκουν, αλλά η ίδια η ανθρωπότητα, ανταποκρινόμενη με τη δική της ελεύθερη βούληση στο ερέθισμα που δίνουν οι Δάσκαλοι, είναι εκείνη που δημιουργεί κάθε νέο πολιτισμό.
Σ' ολόκληρη την ιστορία, όταν η ανθρωπότητα έφτανε σ' ένα μείζον σημείο κρίσης, η Πνευματική Ιεραρχία έστελνε ένα διδάσκαλο για να δείξει το δρόμο. Τέτοιοι μεγάλοι πνευματικοί αγγελιοφόροι έχουν έρθει πολλοί ώς τώρα: ο Κρίσνα, ο Βούδας και ο Χριστός είναι μερικοί από αυτούς. Τώρα, σε τούτη την κρίσιμη εποχή, οι Δάσκαλοι επιστρέφουν στον εξωτερικό κόσμο για πρώτη φορά μετά από αμέτρητες χιλιάδες χρόνια, μαζί με το "Δάσκαλο όλων των Δασκάλων", τον αρχηγό της Πνευματικής Ιεραρχίας, τον Μαϊτρέγια. Η ανταπόκριση της ανθρωπότητας θα δημιουργήσει το νέο πολιτισμό.
Ποιος είναι ο Χριστός;
Στην εσωτερική παράδοση, η λέξη Χριστός δεν είναι το όνομα ενός ατόμου, αλλά ο τίτλος ενός αξιώματος ή λειτουργήματος στους κόλπους της Πνευματικής Ιεραρχίας των Δασκάλων. Ο τωρινός κάτοχος αυτού του αξιώματος, ο Μαϊτρέγια, τελεί αυτό το λειτούργημα από 2.600 χρόνια τώρα και θα συνεχίσει να είναι ο Χριστός για ολόκληρη τη διάρκεια της Εποχής του Υδροχόου – γύρω στα 2.500 χρόνια ακόμα.
Ο Μαϊτρέγια είναι ο "πρεσβύτερος αδερφός" μέσα στην ανθρώπινη οικογένεια, "ο πρωτότοκος εν πολλοίς αδελφοίς", έχοντας τελειοποιήσει και εκδηλώσει στην εντέλεια μέσα Του τη θεϊκότητα που ενυπάρχει ως δυνατότητα μέσα στον καθένα μας. Έρχεται σήμερα για ν' αποκαλύψει μια νέα άποψη του Θεού και να οδηγήσει την ανθρωπότητα κατά την επόμενη φάση της πνευματικής της πορείας.
Στην Παλαιστίνη, εδώ και 2.000 χρόνια, ο Μαϊτρέγια εργάστηκε μέσ' από τον Ιησού, το μαθητή Του. Από τη Βάπτιση στον ποταμό Ιορδάνη μέχρι τη Σταύρωση, ο Ιησούς επιφωτιζόταν από τη συνείδηση του Μαϊτρέγια. Η επιφώτηση είναι μια διαδικασία που χρησιμοποιείται μερικές φορές ανάμεσα στους Δασκάλους και τους μαθητές Τους σαν ένα μέσο για να δοθεί μια νέα διδασκαλία στην ανθρωπότητα. Με την πλήρη συναίνεση και συνεργασία του Ιησού, ο Μαϊτρέγια μπόρεσε έτσι να εκλύσει στον κόσμο τη μεγάλη πνευματική ενέργεια που την ονομάζουμε αγάπη. Ο Ιησούς, που είναι τώρα και ο Ίδιος Δάσκαλος, έχει παίξει σπουδαίο ρόλο στην προετοιμασία του δρόμου για την επιστροφή του Μαϊτρέγια και θα είναι ένας από τους πρώτους Δασκάλους που θα παρουσιαστούν στον κόσμο μετά την Ημέρα της Αναγγελίας.
Ο αντίχριστος
Σύμφωνα με την Προαιώνια Σοφία, ο αντίχριστος δεν είναι ένα άτομο που ζει σε ορισμένο χρονικό σημείο, αλλά μια ενέργεια που εκλύεται πριν από την έλευση του Χριστού. Έρχεται για να ετοιμάσει το δρόμο για τις εποικοδομητικές δυνάμεις του Χριστού με το να καταστρέφει τους παλιούς αποκρυσταλλωμένους τρόπους που δεν αφήνουν να υπάρξει νέα πρόοδος για την κοινωνία. Αν και ο αντίχριστος είναι μια ενέργεια, εντούτοις εκδηλώνεται και μέσ' από άτομα. Αυτό έχει συμβεί σε διάφορες εποχές της ιστορίας· οι πιο γνωστές περιπτώσεις είναι η εκδήλωσή της μέσα από τον αυτοκράτορα Νέρωνα στους ρωμαϊκούς χρόνους, και πιο πρόσφατα μέσα από τον Χίτλερ και μερικούς από τους πιο στενούς συνεργάτες του. Με την ήττα των δυνάμεων του Αξονα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το έργο της ενέργειας του αντιχρίστου ολοκληρώθηκε γι' αυτή την εποχή και θα περάσουν πάνω από 3.000 χρόνια πριν εκδηλωθεί και πάλι.
* O Δάσκαλος Τζιαλ Κουλ μέσω της Αλίκης Μπέιλι